Een terugkerend vrijdags onderdeel van Letselschade.NU is ‘Tien vragen aan…’, waarin een letselschadeprofessional een klein inkijkje geeft in zijn of haar leven en drijfveren. Vandaag is het de beurt aan Ivonne van Delft-Duivesteijn (54). Ivonne is inmiddels bijna vijf jaar als personenschade expert, teamleider en regiomanager Oost werkzaam voor JBL&G. Daarnaast is ze hoofddocent bij de Beroepsopleiding Personenschade en bekleedt ze de functie van secretaris bij het NIS.
Hoe ben je erin gerold?
Eigenlijk is het begonnen met een korte stageperiode in mijn middelbare schooltijd. Ik mocht drie dagen meelopen op de afdeling wagenparken van Centraal Beheer. De sfeer daar trok me zo erg aan dat ik mij ten doel had gesteld om daar na mijn studie aan het werk te gaan. Het was in de jaren 80 niet heel gemakkelijk om aan werk te komen, maar ik kon via het uitzendbureau bij Centraal Beheer in Apeldoorn als administratief medewerker aan het werk op de afdeling AV/OV.
Daarna heb ik nog een tijd voor Sedgwick (James) gewerkt aan de Strawinskylaan in Amsterdam op de letselschadeafdeling. Ik heb mooie herinneringen aan die tijd. Vooral toen ik met collega Mirjam Heijnen mocht bouwen aan de Aansprakelijkheids Onderlinge Gemeenten (daarna OVO).
Toen mijn zoon in 1997 geboren werd dacht ik dat ik niet meer wilde werken en fulltime moeder wilde zijn. Gelukkig wist Centraal Beheer wel beter. Toen ze daar hoorden dat ik in het kraambed ontslag had genomen namen ze gelijk contact op om te vragen of ik wel goed bij mijn verstand was (haha). Na een kort gesprek met de teamleider kon ik daar na mijn verlof mijn werkzaamheden weer gaan opbouwen op de afdeling AV/OV. Ik kreeg mijn eerste eigen bestand.
Na een aantal jaren was ik toch benieuwd hoe het zou zijn om als belangenbehartiger te werken. In mei 2002 ben ik toen gestart bij Achmea Rechtsbijstand. En vanaf daar heb ik mij via Arag Rechtsbijstand en Drost Letselschade verder kunnen ontwikkelen tot mijn huidige functie en ervaring.
Hoe ziet een normale vrijdag er voor jou uit?
Vrijdag ren ik meestal eerst een rondje door de buurt. Daarna fiets ik naar kantoor. In de ochtend werk ik mijn takenlijst af en beantwoord ik mijn e-mails. Om twaalf uur is er altijd een teamsmeeting met alle juristen en juridisch medewerkers van JBL&G. We bespreken dan jurisprudentie en/of bijzondere zaken. Hierna houd ik mij meestal bezig met het plannen van de komende week, teamleiders activiteiten, afronden van taken van die betreffende week etc. Vrijdag is voor mij echt de start van het weekend, dus na het werk ga ik meestal wel even naar de stad voor een hapje en een drankje.
Wat geeft je de meeste voldoening in je werk?
Ik vind het behandelen en afronden van dossiers nog steeds het mooiste wat er is, maar wat mij op dit moment de meeste voldoening geeft, is het zien van de ontwikkeling die jonge juristen doormaken als ze starten en een bestand opbouwen. Nu de mensen van wie ik het vak leerde zo langzamerhand met pensioen gaan, zie ik het als mijn taak om er mede voor zorg te dragen dat er een kundige nieuwe generatie registerexperts klaarstaat om in te stromen en hun steentje bij te dragen.
Met welk onderdeel van je werk heb je moeite?
Met de werkdruk en de achterstanden bij verzekeraars en schaderegelingskantoren. Ik heb onwijs veel respect voor deze mensen die elke dag weer hun werkvoorraad proberen weg te werken en boze belangenbehartigers te woord moeten staan. Voor slachtoffers is het echter onbegrijpelijk waarom ze soms lang op een bezoek, standpunt, voorschot of medisch advies moeten wachten.
Waar ben je trots op?
Op mijn mooie gezin. Ik ben al ruim 25 jaar gelukkig getrouwd en ik heb twee geweldige, lieve, eigenwijze en gezonde kinderen.
Wie was in je loopbaan je belangrijkste leermeester? (en waarom)
Jan Ouwerkerk (AV/OV) omdat hij mij (al dan niet bewust) heeft geleerd dat het altijd om de kernwaarden trouw, loyaliteit, regelmaat, bescheidenheid en tevredenheid moet gaan. Dick Kroon (Achmea Rechtsbijstand) leerde mij dat ik altijd “dicht bij mezelf” moet blijven en hij heeft moeite gedaan om mij tot rust te brengen. In een verslag naar aanleiding van een evaluatiegesprek schreef hij: “Rustig! Neem de tijd om te luisteren. Je doet me denken aan een jonge hond. Ik heb de stok nog in mijn hand maar jij staat al achter in het veld”. Maar ook Henk van de Ploeg moet genoemd worden in dit rijtje, want hij leerde mij het “zaak voor zaak” principe en dat fouten maken mag. En nu (want mijn loopbaan is vast nog niet ten einde) leer ik van Steffy Roos du Maine dat er niets mis is met groot denken en genieten van het leven.
Wat zou je vandaag veranderen in de letselschadebranche als je kon?
Ik zou dan willen dat er geen “cowboys” meer waren in de letselschadebranche. Zowel de belangenbehartigerskantoren zonder enige kennis, ervaring en goede bedoelingen als ook de louche medische behandelaren die enkel gericht zijn op geldelijk gewin en die totaal geen compassie hebben met een slachtoffer. Deze mensen mogen van mij morgen wat anders gaan doen.
Wat is je favoriete vrijetijdsbesteding?
Uitgaan met mijn beste vriendin, sauna, hardlopen, Hiit en krachttraining. Ik train op dit moment voor Hyrox Amsterdam, maar ik heb ook diverse halve en hele marathons op mijn naam staan.
Van welke film hou je?
De film Scent of a Woman met Al Pacino in de hoofdrol heeft een onuitwisbare indruk op mij gemaakt, maar dat geld ook voor Madam Butterfly van Puccini. Verder kijk ik graag naar het Nationaal Ballet omdat ik zoveel bewondering heb voor de toewijding van deze mensen voor hun vak, maar ook omdat het mij verwondert wat een lichaam allemaal aan kan.
Wat staat er bovenaan je bucketlist?
Meedoen aan Expeditie Robinson of Kamp van Koningsbrugge, maar ja… dan zal ik eerst mijn hoogtevrees moeten overwinnen…