Een terugkerend vrijdags onderdeel van Letselschade.NU is ‘Tien vragen aan…’, waarin een letselschadeprofessional een klein inkijkje geeft in zijn of haar leven en drijfveren. Vandaag is het de beurt aan Lindsey Vrolijk (25). Lindsey werkt als juridisch medewerker bij Damsté advocaten-notarissen. Op 28 februari 2024 wordt ze beëdigd tot advocaat, dus dan is ze advocaat-stagiaire.
Hoe ben je erin gerold?
Op aanraden van een vriendin ben ik het vak Aansprakelijkheidsrecht en Verzekeringen gaan volgen aan de Vrije Universiteit. Eigenlijk was mijn focus tot die tijd vooral gericht op het personen -en familierecht, maar doordat die vriendin zo enthousiast was ben ik het vak gaan volgen. De leuke lessen van onder anderen August Van hebben ervoor gezorgd dat het enthousiasme op mij is overgeslagen.
Via August werd ik gewezen op een vacature bij Hofmans Letselschade. Ik werkte destijds als bijbaantje in de makelaardij, dus een juridische baan zag ik wel zitten. Bij Hofmans is mijn liefde voor het vak uiteindelijk in een rap tempo gegroeid. Ik begon op het secretariaat, daarna als behandelaar materiële schades en al snel als behandelaar licht letsel.
Toen ik de vacature zag bij Damsté van advocaat-stagiaire Letselschade in Amsterdam, was de cirkel voor mij rond. Het is een droom die uitkomt dat ik binnenkort als advocaat aan de slag kan gaan voor mijn cliënten.
Hoe ziet een normale vrijdag er voor jou uit?
Ik ben net verhuisd, dus moet even graven naar een normale vrijdag. Over het algemeen ben ik een ochtendmens en hou ik van vroeg opstaan zodat ik lekker rustig aan kan doen. Nu ik (eindelijk) een woonkamer heb, klets ik eerst gezellig met mijn beste vriendin (en huisgenoot) voordat ik naar ons kantoor in Amsterdam-Oost vertrek.
Het eerste wat ik doe is een koffie nuttigen en kletsen met collega’s. Vaak is vrijdag een dag waarop je alles nog net even voor het weekend gedaan wil hebben, dus focus ik me vooral op zaken die echt niet tot maandag kunnen wachten. In de toekomst heb ik wellicht zelfs een zitting op de vrijdag. Rond een uur of vier, vijf gaan de laptops dicht en luiden we met de aanwezige collega’s het weekend in.
’s Avonds heb ik altijd wel iets leuks gepland met vriendinnen, of het nou samen op de bank hangen is of gezellig uiteten. Het liefst ga ik op tijd naar bed, want zaterdag moeten we fit op het voetbalveld staan!
Wat geeft je de meeste voldoening in je werk?
Het helpen van mensen. Dat vind ik het mooie aan ons vak: het is de menselijke kant van het recht. In een letselschadezaak gaat het om mensen die iets is overkomt waar zij niet om hebben gevraagd. Ik vind het waardevol om in dat verwarrende en stressvolle proces een rustgevende factor te kunnen zijn voor mijn cliënten en hun zoveel als mogelijk te ontzorgen. Wanneer ik een mooie regeling heb kunnen treffen waardoor mijn cliënt(e) de zaak met een gerust hart kan afsluiten, voel ik mij het meest voldaan.
Met welk onderdeel van je werk heb je moeite?
Het liefst zou je een slachtoffer alles willen geven, maar je bent vaak afhankelijk van de verzekering van de wederpartij. Ik vind het soms moeilijk uit te leggen aan cliënten dat zij schade hebben geleden, maar dat zij dit niet vergoed krijgen.
Niet iedereen is verplicht verzekerd tegen aansprakelijkheid, waardoor je als slachtoffer niet altijd je schade kan verhalen. Er zijn hier en daar gelukkig particulieren met verantwoordingsgevoel die wel een bijdrage leveren, maar dit zijn de uitzonderingen op de regel. Het gezegde ‘van een kale kip kan je niet plukken’ is helaas een veelgebruikte uitspraak binnen de letselschade. Daar heb ik veel moeite mee.
Waar ben je trots op?
Op mijn moeder! Zij heeft zich door haar keiharde inzet en gezellige persoonlijkheid omhoog weten te werken tot teamleidster bij Hofmans. Ik ben stiekem ook een beetje trots op mezelf dat ik haar daar heb binnengehaald en vind het mooi om te zien dat ze nu helemaal op haar plek zit.
Verder ben ik natuurlijk trots op mezelf dat ik met een mooi resultaat ben afgestudeerd en bijna advocaat word!
Wie was in je loopbaan je belangrijkste leermeester?
Eigenlijk kan ik niet kiezen, maar als ik dan echt maar één iemand mag noemen dan is het Zohré Oehler van Hofmans. Zij was mijn teamleidster toen ik behandelaar licht letsel was en heeft mij de kneepjes van het vak geleerd. Vooral de rust die zij uitstraalt richting cliënten is mij bijgebleven, maar ook haar empathisch vermogen en brede kennis. Zohré was een van mijn grootste vraagbaken op kantoor en nam altijd de tijd om mijn brieven na te kijken. Daarnaast is het ook gewoon een heel fijn mens. Vandaar dat ik haar bekroon tot mijn grootste leermeester tot nu toe.
Het stokje is nu overgedragen aan Lennart Mensonides van Damsté, die mij alle kneepjes van de letselschadeadvocatuur gaat bijbrengen. Ik heb tot nu toe in een rap tempo veel nieuwe dingen mogen leren, dus dat belooft veel goeds voor de toekomst!
Wat zou je vandaag veranderen in de letselschadebranche als je kon?
Ik ben nog redelijk nieuw in de branche, dus vind het lastig om meteen veranderpunten in te brengen. Door mijn scriptie ben ik wel erg geïnteresseerd geraakt in herstelgerichte dienstverlening en middelen om het letselschadetraject te versoepelen en versnellen.
Nu is de branche natuurlijk goed op weg en worden deze middelen steeds vaker ingezet, dus zou ik graag zien dat die stijgende lijn zich met de jaren voortzet. Het zou mij leuk lijken mijn kennis en ervaring ooit te kunnen inzetten om een bijdrage te leveren aan eventuele verbeteringen van het letselschadetraject.
Wat is je favoriete vrijetijdsbesteding?
Een van de leukste dingen vind ik toch wel voetballen. Dat doe ik al meer dan veertien jaar met heel veel plezier. Eerst in het dorp waar ik vandaan kom en nu in het grote Amsterdam. Het leuke aan een teamsport is dat je met allemaal hele verschillende meiden in een team zit, die wel allemaal een gemeenschappelijke interesse hebben. Zo gaan we vaak met het team naar de kroeg om Ajax te kijken of duiken we gezellig de kantine in na de training.
Van welke muziek hou je?
Ik ben iemand met een hele brede (of gekke) muzieksmaak. Op Spotify heb je een ‘Op herhaling’ afspeellijst, die ik eigenlijk zou moeten delen. Zo ga ik van Eros Ramazotti en Andrea Bocelli naar Nick & Simon om vervolgens van Khalid en Frank Ocean naar de Bee Gees en Fleetwood Mac te gaan.
Nou, laten we de genres even bij elkaar zetten: Italiaans, klassiek, Nederlandstalig, R&B, pop en rock. Ik kan er geen peil meer op trekken. Ik denk dat mijn muzieksmaak een afspiegeling is van wie ik ben. Iemand met hele brede interesses die de dingen eruit pakt die ik leuk vind. En als ik dan iets leuk vind, draai ik het helemaal suf zonder er verveeld van te raken.
Wat staat er bovenaan je bucketlist?
Advocaat worden! En ik zou graag nog op een wandelvakantie gaan, van hutje naar hutje door de bergen. Het liefst in Italië, want dan kan ik meteen mijn andere bucketlist puntje afvinken: vloeiend Italiaans spreken!