Een terugkerend vrijdags onderdeel van Letselschade.NU is ‘Tien vragen aan…’, waarin een letselschadeprofessional een klein inkijkje geeft in zijn of haar leven en drijfveren. Vandaag is het de beurt aan Luna Frieser (26). Luna is belangenbehartiger bij Ard Korevaar Personenschade. Daarnaast werkt ze via haar eigen bedrijf, Victima Legal, als onafhankelijk schade-expert en wordt ze ingeschakeld door het Ministerie van Financiën. In deze rol maakt ze schadeberekeningen voor de gedupeerde toeslagenouders en adviseert ze over de verschillende routes van schadeafwikkeling (bijvoorbeeld de route Stichting Gelijkwaardig Herstel, een VSO route of het proces bij Commissie Werkelijke Schade).
Hoe ben je erin gerold?
Toen ik 18 jaar oud was, werkte ik bij een incassobureau, DAS Incasso Rotterdam, waar ik o.a. de schadeportefeuille beheerde. Dit hield in dat verzekeraars letselschade-uitkeringen wilden verhalen op hun eigen verzekerde, en wanneer deze niet betaalde, werd het ter incasso gelegd. Dit wekte mijn allereerste interesse in letselschade. Vervolgens volgde ik tijdens mijn Bachelor Rechtsgeleerdheid de minor Dood en Letsel, wat mijn interesse verder deed groeien. Hierna was ik om en besloot ik te solliciteren voor een traineeship en kwam ik terecht bij DEKRA People om het vak te mogen leren.
Hoe ziet een normale vrijdag er voor jou uit?
Dat verschilt enorm! Soms begin ik de dag vroeg met een wandeling in het Euromastpark met een kop koffie van mijn favoriete koffietent. Vervolgens loop ik naar mijn kantoor en begin ik de dag meestal met mijn werk als belangenbehartiger. In de middag schakel ik dan over naar mijn werkzaamheden als onafhankelijk schade-expert. Ik probeer ook geregeld iets leuks of juist iets ter ontspanning te doen om bij te komen van de week 😊
Wat geeft je de meeste voldoening in je werk?
De oprechte waardering van de cliënten en ouders. Voordat ik belangenbehartiger werd, werkte ik altijd aan de kant van de verzekeraars. Hoewel de belangenbehartigers mij bij goede afhandeling dankbaar waren (en via hen uiteraard de slachtoffers ook), miste ik toch het persoonlijke contact. De band die je opbouwt en de toegevoegde waarde die je direct terugziet in de woorden van cliënten en ouders, geeft me veel voldoening. Ik beschik over informatie die hen kan helpen en voel me dankbaar dat ik hen, telkens weer, mag ondersteunen in de moeilijke situatie waarin ze verkeren.
Met welk onderdeel van je werk heb je moeite?
Het feit dat veel professionals vaak té druk zijn. Ik begrijp het heel goed, want ongevallen blijven gebeuren en verzekeraars hebben vaak te maken met onderbezetting. Maar als dit een negatieve invloed heeft op mijn cliënten, vind ik dat moeilijk. Het geeft een gevoel van machteloosheid. Natuurlijk kan ik er ook niets aan doen, maar ik gun mijn cliënten het allerbeste. Het kan om kleine verzoeken gaan die hen enorm zouden helpen, maar soms duurt het weken voordat een verzekeraar reageert. Er worden soms dan eerst aanvullende vragen gesteld per e-mail en met bellen kom je er helaas ook niet altijd doorheen. Hierdoor kan het soms maanden duren voordat iets voor de cliënt geregeld is. Dit is gelukkig niet altijd het geval, maar het blijft een van de moeilijk aspect van mijn werk.
Waar ben je trots op?
Ik ben op mijn 21e levensjaar in de letselschadebranche begonnen en heb sindsdien een fijn en leerzaam pad afgelegd. Ik heb de Beroepsopleiding Personenschade voltooid, ben NIVRE Register Expert geworden, heb recent de opleiding Zwaar Letsel afgerond en ben in de tussentijd zelfstandig ondernemer geworden. Ik ben er trots op dat ik altijd trouw ben gebleven aan mezelf, wat me heeft geholpen om keuzes te maken die me veel hebben geleerd en me positief hebben gevormd tot de professional die ik vandaag de dag ben.
Ook ben ik erg trots dat ik de ouders mag helpen bij het proces van de toeslagenaffaire. Het is niet altijd even makkelijk, maar het is fijn om zoiets bij te mogen dragen aan de maatschappij. En de dankbaarheid van de ouders is groot. Dat geeft onwijs veel energie.
Wie was in je loopbaan je belangrijkste leermeester?
Dat is een lastige vraag, want ik heb veel mensen ontmoet die me op verschillende manieren belangrijke lessen hebben geleerd zoals Fatima Boussakhane. Zonder haar steun en support was ik (nog) geen zelfstandig ondernemer geworden.
En als ik er verder nog één mag benoemen, dan is het toch Ard Korevaar. Hij was een van de weinigen die zonder vooroordeel echt geloofde in mijn snelle groei als jongprofessional en zag mij voor wie ik ben als persoon. Sinds ik bij hem ben aangesloten met mijn kantoor, heb ik een enorme ontwikkeling doorgemaakt, zowel in mijn zelfstandig ondernemerschap, kennis, als persoonlijke ontwikkeling. Maar ik moet eerlijk zeggen dat mijn andere collega’s bij Ard Korevaar Personenschade mij ook ontzettend veel leren. Daar ben ik erg dankbaar voor.
Wat zou je vandaag veranderen in de letselschadebranche als je kon?
Ik zou de branche toegankelijker willen maken, voor iedereen: de verzekeraar, het slachtoffer en alle professionals. Het is een lastig proces, want elke behandelaar bij een verzekeraar is anders, en hetzelfde geldt voor slachtoffers. De één is de ander niet. Ik denk dat er nog een té groot gat bestaat tussen de behandelaar en het slachtoffer, wat vaak leidt tot onterechte vooroordelen of een gebrek aan empathie. Dit heeft weer negatieve gevolgen voor beide partijen. Helaas helpt het inschakelen van een externe schaderegelaar hierbij niet altijd, maar vanwege de werkdruk is dat vaak onvermijdelijk. Maar als ik een magische toverstaf had, zou ik wensen dat alle huisbezoeken per definitie alleen door de binnen behandelaar zelf gedaan zouden worden.
Wat is je favoriete vrijetijdsbesteding?
Koken en tijd doorbrengen met mijn dierbaren. Ik ben fan van allerlei verschillend keukens en culturen en vind het daarbij erg leuk om authentieke recepten na te maken. Mijn partner, vrienden en familie vinden dat trouwens ook niet geheel vervelend 😉
Van welke muziek hou je?
Ik hou erg van Flamenco. Mijn familie aan mijn vaderskant komt uit Spanje en mijn oma was een Flamencodanseres. Als klein meisje stuurde ze me Flamencojurken vanuit Spanje naar Nederland, zodat ik die kon dragen. Later begon ik de muziek te waarderen en nam ik zelf ook Flamencolessen. Het is een apart genre, maar het is inmiddels een deel van mij en mijn familie.
Wat staat er bovenaan je bucketlist?
Samen met mijn vader een spectaculaire Formule 1-race bijwonen in een prachtige stad zoals Abu Dhabi, op een van de best mogelijke zitplekken!