Een terugkerend vrijdags onderdeel van Letselschade.NU is ‘Tien vragen aan…’, waarin een letselschadeprofessional een klein inkijkje geeft in zijn of haar leven en drijfveren. Vandaag is het de beurt aan Martin Kole (46). Martin werkt als letselschade-expert bij Flyct Letselschade. Bij Flyct vervult hij bovendien de rol van vertrouwenspersoon.
Hoe ben je erin gerold?
In 2007 kwam bij Rechtsbijstand ZLM de functie vrij voor een personenschadebehandelaar. Daar heb ik op gesolliciteerd. Op de één of andere manier vonden ze mij geschikt en ik vond en vind het zo’n boeiend vak dat ik altijd belangenbehartiger van letselschadeslachtoffers ben gebleven. Vanaf 2018 werd ik senior personenschadebehandelaar, waarbij ik veel aan kennisoverdracht deed. Per juni 2023 heb ik de overstap gemaakt naar Flyct Letselschade, waarbij ik cliënten bijsta in Zuid-Nederland.
Hoe ziet een normale vrijdag er voor jou uit?
Als mijn vrouw werkt, is het taak nummer 1 dat ik met mijn jongste twee kinderen ontbijt en samen met hen naar school fiets. Daar geniet ik enorm van en zij hoop ik ook…😉.
Daarna ligt het eraan of ik die dag bij cliënten op bezoek ga of niet.
Als er een bezoek op de planning staat, zorg ik dat ik op tijd vertrek. Meestal heb ik dan een half uur over, zodat ik nog even in de auto een laatste blik op de zaak kan werpen. Met cliënt probeer ik een voorgesprekje te hebben en ik probeer hem of haar gerust te stellen. Veel mensen zijn namelijk zenuwachtig voor zo’n gesprek met de verzekeraar. Tijdens het gesprek behartig ik de belangen van mijn cliënt. In de meeste gevallen hoor ik in het nagesprek van mijn cliënten dat het bezoek ontzettend is meegevallen.
Heb ik geen bezoek, dan werk ik vanuit huis. Vaak heb ik enkele belafspraken staan met cliënten en/of verzekeraars. Daarnaast behandel ik de mail, becijfer ik de schade en ik kijk alvast vooruit naar de nieuwe week. Ik neem mijn agenda door en indien nodig bereid ik alvast een bezoek voor bijvoorbeeld maandag voor.
Zo rond de klok van vijf is het tijd voor een wijntje of een biertje samen met mijn vrouw en duik ik de keuken in.
Wat geeft je de meeste voldoening in je werk?
Dat je een rechtvaardige schadevergoeding kunt realiseren, maar zeker ook dat je letselschadeslachtoffers op weg kunt helpen in de wirwar van wetgeving regels en richtlijnen. Voor de meeste cliënten is het de eerste keer dat ze een ongeval meemaken. Dan is het fijn om de letselschaderegeling uit handen te nemen. Als je dan merkt dat ze jou het vertrouwen geven, dan heb je ’s avonds alweer zin in de volgende dag!
Met welk onderdeel van je werk heb je moeite?
Graag zou ik zien dat er meer contact komt tussen de WA-verzekeraar en de belangenbehartiger. Ik hou ervan om samen naar oplossingen te zoeken. Volgens mij is dat ook dé manier om een slachtoffer te helpen om deze zware periode door te komen. En als verzekeraar heb je op die manier juist invloed op hetgeen gaat gebeuren. De praktijk is echter vaak dat de behandelaar bij de WA-verzekeraar een mail wil ontvangen, waarin je je ideeën moet uitschrijven. Vervolgens duurt het (te) lang voordat er een inhoudelijke reactie volgt. Daarmee verliezen we veel tijd.
Waar ben je trots op?
Dat ik onderdeel mag zijn van Flyct, waar we met een groep enthousiaste en ervaren letselschadebehandelaars en experts het verschil maken. Het mooie van ons team is dat we zeggen waar het op staat. Iedereen mag zijn eigen mening hebben, ook al wijkt die af. Daarmee creëer je waardering voor elkaar.
Wie was in je loopbaan je belangrijkste leermeester?
Het is altijd lastig om namen te noemen, omdat je dan ook mensen vergeet. Toch wil ik Caroline Janssen en André van Oosten noemen. Caroline werkte destijds als interim advocaat bij Rechtsbijstand ZLM. En André was mijn senior in die tijd. Van André heb ik geleerd om de grote lijnen van een dossier te doorzien. En om de zaak, hoe complex ook, met een helikopterview te bekijken. Met Caroline dook ik de diepte in, soms in aanloop naar een gerechtelijke procedure. Van haar leerde ik juist dat details van doorslaggevend belang kunnen zijn. Deze twee mensen hebben ervoor gezorgd dat ik redelijk vlot de rode draad gevonden heb, maar ook zaken tot op de bodem kan uitzoeken.
Wat zou je vandaag veranderen in de letselschadebranche als je kon?
De lange wachttijden bij verzekeraars, alhoewel de verzekeraars ook wel eens zullen mopperen over de reactietermijnen bij de belangenbehartigers. Dit komt natuurlijk door de krapte op de arbeidsmarkt. Iedereen doet zijn uiterste best, maar toch is het wel eens frustrerend.
Verder zou ik het toejuichen dat we de discussie over de bgk op dossierniveau achter ons laten. Ik hou me liever inhoudelijk met de letselschadezaak bezig.
Wat is je favoriete vrijetijdsbesteding?
Ik hou ontzettend van klussen. Dat doe ik dus vrijwel elk weekend. Daarnaast vind ik het heerlijk om te hardlopen. Dat doe ik nogal eens tussen de bedrijven door. Het maakt je hoofd leeg en daarna kun je weer vol energie verder aan de volgende letselschadezaak.
Van welke muziek hou je?
Van klassieke muziek kan ik kippenvel krijgen, al kun je mij zeker geen muziekliefhebber noemen. Eigenlijk houd ik meer van de stilte van de natuur, dan van muziek.
Wat staat er bovenaan je bucketlist?
Niets. Ik heb geen bucketlist en ik heb er ook niets mee.