Een terugkerend vrijdags onderdeel van Letselschade.NU is ‘Tien vragen aan…’, waarin een letselschadeprofessional een klein inkijkje geeft in zijn of haar leven en drijfveren. Vandaag is het de beurt aan Raoul van Noort (60). Raoul is directeur en begeleider bij RaNed trauma- en herstelbegeleiding 24/7. Hij begeleidt slachtoffers van ongevallen naar optimaal herstel en zet zijn expertise o.a. in bij toedrachtsonderzoek.
Hoe ben je erin gerold?
Feitelijk is mijn passie voor het vak als traumabegeleider van (verkeers)slachtoffers voortgekomen uit het meemaken van diverse verkeersongevallen op zeer jonge leeftijd. Door de negatieve ervaringen maar goede aanpak van destijds heb ik door de jaren heen een ‘posttraumatische groei’ mogen ervaren.
Na mijn militaire dienstplicht en aansluitend een functie als verkeersdocent voor militaire motorvoertuigen heb ik mij verder bekwaamd in verkeerstechniek en verdiept in de psyche van de mens. Na een aantal jaren bij een gespecialiseerd verkeersinstituut gewerkt te hebben, heb ik mij verder bekwaamd in het begeleiden van verkeersslachtoffers. In die periode betroffen dit voornamelijk beroepsmatige weggebruikers.
Sinds september 1994 heb ik het bedrijf met mijn voormalig compagnon en oud-collega voortgezet onder de naam A&R Verkeersbegeleidingen, welke naam in 2008 door uittreden van mijn compagnon is gewijzigd in de nog steeds gevoerde naam RaNed. Inmiddels bijna 30 jaar mogen wij in opdracht van verzekeraars en alle aan de letselschadebranche gerelateerde partijen cliënten naar herstel in hun mobiliteit begeleiden.
Hoe ziet een normale vrijdag er voor jou uit?
Vrijdag is voor mij een administratieve dag waarin ik de zaken van de afgelopen week tracht af te ronden of zaken voorbereid voor de komende periode. Veelal bellen de collega’s nog even tussen 16 en 17 uur voor korte terugkoppelingen waarna vanaf 17:00 de ‘noodtelefoon’ van RaNed wordt geactiveerd en ieder van zijn/haar weekend kan genieten, voor zover zij geen bereikbaarheidsdienst hebben.
Wat geeft je de meeste voldoening in je werk?
De praktische begeleidingen in het verkeer met uiteindelijk een mooi eindresultaat geven mij veel voldoening. Hetzelfde geldt voor een positief resultaat voor mijn opdrachtgever en diens cliënt waar het gaat om een afgerond rapport van een uitgebreide expertise of een zogenoemde ‘quickscan’. Wat vooral fijn is als je van oud-cliënten zelfs na jaren nog steeds woorden van dank ontvangt.
Met welk onderdeel van je werk heb je moeite?
Met ongevalsexpertises waar grote belangen spelen voor de direct betrokken en de uitkomst van mijn onderzoek niet in het voordeel van de opdrachtgever en diens cliënt uitpakt. Uiteraard zijn er de heftige ongevallen waarbij ernstig gewonden of doden te betreuren zijn en waarbij wij directe opvang moeten leveren. Hierbij stel ik mij zeker steeds professioneel op, maar als empathisch mens raakt mij hun leed dikwijls, vooral als het kinderen betreft.
Waar ben je trots op?
Ik ben trots op ons team waarmee wij al zeer veel jaren zonder al te veel verloop samenwerken. Ik ben trots op mijn zoon Michael die al ruim 15 jaar het officemanagement en vele andere taken met veel inzet voor zijn rekening neemt. Bovenal ben ik heel trots op mijn echtgenote Yvonne, tevens mede-eigenaar van RaNed. Zij is mijn steun en toeverlaat op alle fronten.
Wie was in je loopbaan je belangrijkste leermeester?
Dit waren er meerdere maar de docenten van het militaire rijopleidingscentrum en die van de verkeersschool van de gemeentepolitie hebben mij belangrijkste lessen geleerd. Lessen die in de uitvoering van de huidige dienstverlening van RaNed nog steeds zijn opgenomen en mede hebben geleid tot onze succesvolle aanpak.
Wat zou je vandaag veranderen in de letselschadebranche als je kon?
Met onze cliënten, die wij vaak gedurende een lange periode begeleiden, bouwen wij een goede vertrouwensband op. Je leert de mensen echt kennen en ook hun achtergrond, hun zorgen maar ook hun dromen. Je krijgt een goede inkijk in hun leven van voor hun ongeluk en je ziet de beperkingen die zij daarna moeten ondervinden. Vaak is er te weinig aandacht voor het menselijke aspect en komen betrokken partijen in een letselschadezaak niet of slechts eenmaal op bezoek. Iets meer gevoel in een dossier zou voor alle partijen een betere drijfveer zijn om een zaak te regelen of sneller tot een beslissing te komen.
Wat is je favoriete vrijetijdsbesteding?
Ik mag graag sporten, tuinieren en met ons gezin en kleinkinderen leuke dingen ondernemen, maar mijn grootste hobby is duiken. Bij voorkeur in tropisch of subtropische oorden, maar ook in ons eigen land mag ik graag de onderwaterwereld aanschouwen. Daarnaast houd ik van lekker eten, het liefst in mooie sfeer van een goed restaurant.
Van welke films hou je?
Ik houd het meest van een pakkende psychologisch triller (bijvoorbeeld Locked In), liefst met enige actie, waarin ik mij helemaal kan inleven en daardoor alle dingen die mij gewoonlijk bezighouden kan loslaten.
Wat staat er bovenaan je bucketlist?
Op 1 staat een cruise met het gezin en kleinkinderen en op 2 een familiebezoek in Nieuw-Zeeland.
—