Een terugkerend vrijdags onderdeel van Letselschade.NU is ‘Tien vragen aan…’, waarin een letselschadeprofessional een klein inkijkje geeft in zijn of haar leven en drijfveren. Vandaag is het de beurt aan Tamara Joosten (28). Tamara is sinds 2018 met veel plezier letselschadejurist en teamleider bij Hofmans Letselschade. Daarnaast is zij op dit moment bezig met de afronding van de opleiding tot NIVRE-Register-Expert.
Hoe ben je erin gerold?
Dat komt door mijn moeder, Karin Joosten. Ik ben als het ware in haar voetsporen getreden. Om eerlijk te zijn was dit niet mijn intentie, omdat ik tijdens mijn studie nog maar weinig affiniteit had met letselschade. Ik heb wel altijd bewondering gehad voor het werk van mijn moeder en de verhalen die zij meebracht. Ik heb mijzelf echter nooit gezien als letselschadejurist. Mijn moeder heeft mij hierin ook volledig vrij gelaten.
Als klein kind (mijn moeder werkt op het moment van schrijven inmiddels 24 jaar en 4 maanden bij Hofmans) kwam ik al geregeld bij Hofmans over de vloer, zo ook in de zomer van 2016. Toen is het idee ontstaan om op eigen houtje de letselschadewereld te ontdekken.
Hoe ziet een normale vrijdag er voor jou uit?
Vrijdag was tot voor kort mijn vrije dag. Sinds de start van mijn opleiding tot NIVRE register-expert en in verband met mijn functie als teamleider werk ik ook op vrijdag. Ik start mijn dag rond 09.00 uur op kantoor. Vrijdag is bij ons op kantoor altijd één van de gezelligste werkdagen. De ochtend bestaat voor mij voornamelijk uit het afwerken van de laatste werkzaamheden van de dagen ervoor. Lunchen doen wij altijd gezamenlijk, en op vrijdag wordt er meestal iets buiten de deur gehaald. Geregeld gaan we naar de toko of halen we vis. Zo hebben we echt even tijd voor elkaar. Aan de grote keukentafel komen dan ook de gekste onderwerpen voorbij. Na de lunch ben ik vooral bezig met wat praktisch inhoudelijke zaken ter voorbereiding op de volgende werkweek en zorg ik ervoor dat alle vragen van mijn team zijn beantwoord en opgepakt. Voor mij altijd een best gestructureerde dag, wat niet van elke dag gezegd kan worden. Uiteraard sluiten wij de laatste werkdag van de week steevast af met een zogeheten ‘vrijmibo’.
Wat geeft je de meeste voldoening in je werk?
Het mooie aan dit werk vind ik wat je voor iemand kan betekenen. Je helpt iemand echt. Of iemand nou licht of wat zwaarder letsel heeft, wij zorgen ervoor dat ze hun leven weer kunnen oppakken. Je ziet dat mensen na een ongeval echt uit balans zijn. Ik help graag met het hervinden van deze balans. Ik zie vaak genoeg dat een slachtoffer geen idee heeft waar hij of zij precies recht op heeft. De letselschadeafwikkeling is voor slachtoffers een ingewikkeld proces. Je begeleidt iemand gedurende dit proces en de een neem je meer bij de hand dan de ander. Elk slachtoffer, of het nu licht of wat zwaarder letsel is, vindt het heel prettig dat er een luisterend oor is en dat er zaken voor en met hun worden geregeld. Het geeft mij echt voldoening dat je, vooral bij langer lopende zaken, op zo veel vlakken iets voor iemand kunt betekenen. Ik ben dan ook blij als mijn cliënt deze nare gebeurtenis achter zich kan laten, zijn of haar leven weer kan oppakken en ook tevreden is over onze hulp.
Met welk onderdeel van je werk heb je moeite?
De vaak lange reactietermijnen en discussies die gedurende het letselschadetraject bestaan. Soms komen de belangen van het slachtoffer hierdoor op de achtergrond te staan of wordt het slachtoffer uit het oog verloren. Dit is waar je als belangenbehartiger de taak hebt om een slachtoffer goed voor te bereiden, de verwachtingen te bespreken, maar dit valt niet altijd uit te leggen als reacties van een verzekeraar uitblijven. Gelukkig zijn er steeds meer initiatieven waarbij de belangen van het slachtoffer voorop staan en er echt wordt geluisterd naar de persoon.
Waar ben je trots op?
Wat ons kantoor zo mooi maakt is de manier van werken en de omgang met elkaar. Iedereen maakt zich hard om elk slachtoffer zo goed en persoonlijk mogelijk te helpen. Op kantoor is de sfeer informeel, gezellig en huiselijk maar wordt er hard gewerkt. We zijn een hecht team en voelt echt als familie. Van buitenaf krijgen wij dit ook vaak te horen als iets positiefs en dit is iets waar we met zijn allen heel trots op zijn.
Nog een toevoeging aan ons kantoor is onze ‘kantoorhond’ Aboe. Aboe is er bijna altijd en is echt onderdeel van onze Hofmans-familie. Hij is altijd in voor een aai over zijn bol of een speelkwartiertje en zorgt voor extra gezellige sfeer.
Wie was in je loopbaan je belangrijkste leermeester?
Eerlijk gezegd kan ik op dit moment nog niet één specifiek persoon aanwijzen als mijn leermeester. Onbewust heb ik voordat ik zelf begon als letselschadejurist veel van mijn moeder meegekregen over het vak. Toen ik begon met werken bij Hofmans merkte ik dat ik bepaalde zaken snel begreep. Alles viel een beetje op zijn plek. Daarnaast heb ik bij Hofmans natuurlijk veel kennis opgedaan. Van jong tot oud wordt nauw samengewerkt en alle collega’s staan altijd klaar om elkaar om je te helpen. Dat is heel inspirerend.
Tijdens mijn master Rechtsgeleerdheid ging ik mij meer verdiepen in het aansprakelijkheids-, verzekerings- en gezondheidsrecht. Ik heb in deze tijd veel bewondering gekregen voor August Van. Zijn manier van werken en benaderen, zowel als letselschadeadvocaat als mediator, maar ook de passie die hij heeft voor het overdragen van zijn kennis en het begeleiden van studenten hierbij, vind ik bijzonder.
Wat zou je vandaag veranderen in de letselschadebranche als je kon?
De band tussen belangenbehartigers en verzekeraars. Wat ik mis is een bepaalde mate van vertrouwen, ondanks de jarenlange relaties die er bestaan. Als er meer vertrouwen is zal het letselschadeproces veel vlotter verlopen. Hier hebben alle partijen, maar vooral het slachtoffer, baat bij en zal het werk een stuk leuker maken.
Wat is je favoriete vrijetijdsbesteding?
Ik ben een gezelligheidsdier. In het weekend breng ik de meeste tijd door met vrienden. En soort zoekt soort, we houden allemaal van gezelligheid. Dit gaat dan ook meestal onder het genot van een drankje. Maar ook koken vind ik ontzettend leuk. Het liefst Italiaans.
Van welke kunst hou je?
Ik houd van moderne kunst met een authentiek randje. In dat licht kan ik uren verdrinken in interieur. Dit heeft altijd mijn interesse gehad en het is een droom hier ooit nog iets mee te doen. Bijvoorbeeld het compleet (ver)bouwen van een woning en alles van A tot Z inrichten.
Wat staat er bovenaan je bucketlist?
Een echte bucketlist heb ik nooit gehad. Misschien dat dit hierna wel gaat veranderen. Als ik een aantal dingen moet noemen die ik echt nog zou willen doen zijn dat: het Noorderlicht zien, een mooie taal leren en een kookcursus volgen.