Een vast vrijdags onderdeel van Letselschade.NU is ‘Tien vragen aan…’, waarin een letselschadeprofessional een klein inkijkje geeft in zijn of haar leven en drijfveren. Vandaag is het de beurt aan Toine Raasveld (42). Toine is ondernemer. Hij startte bij Raasveld Expertise, heeft daarnaast tien jaar geleden MetZorg opgericht en nam zes jaar geleden, samen met Sedgwick, het initiatief om Dé Letselschadehulpdienst op te richten. Afgelopen jaren is hij ook voorzitter geweest van de werkgroep Herstelgerichte Dienstverlening (HGD) van De Letselschade Raad.
Hoe ben je erin gerold?
Het is begonnen met de verhalen van mijn vader aan onze keukentafel. Maar eerlijk gezegd heb ik toen nooit gedacht dat ik in ‘zijn’ vak zou belanden. Mijn studierichting (bedrijfskunde) was een andere, die later toch handig van pas bleek te komen. Het vakgebied heeft me wel gegrepen. Het is natuurlijk maatschappelijk zeer relevant en ons werk doet er echt toe. Daarnaast vind ik de passie van de mensen die in de branche werken prachtig. Het is een vak waarin je als mens kan groeien. Je bent nooit uit geleerd.
Hoe ziet een normale vrijdag er voor jou uit?
Op vrijdagochtend begin ik altijd met het doen van de betalingen. Ik heb sinds mijn start in 2007 elk proces weleens opnieuw ingericht. Misschien wel vaker dan één keer. In de begin jaren deed ik alles, de administratie, IT, aansturing, HR, marketing etc. Naar mate we zijn gegroeid zijn er gelukkig heel veel goede mensen bij gekomen die dit van mij hebben overgenomen en ben ik me meer gaan focussen op onze relaties. Maar de betalingen ben ik altijd blijven doen. Ik vind dat bij goed ondernemerschap hoort dat je leveranciers snel betaalt.
Daarnaast is de vrijdag voor mij de dag waarop ik investeer in zaken die niet direct urgent zijn. Zaken die de waan van de dag overstijgen. Dat kunnen kennismakingsgesprekken zijn of juist iets dat zich buiten het letselvak afspeelt. Ook onze kwartaalbijeenkomsten met het MT zijn op vrijdag en bedoeld om vooruit te blijven kijken.
Wat geeft je de meeste voldoening in je werk?
Het mooiste vind ik als iets, maakt niet uit wat, verloopt zoals ik in mijn hoofd heb, maar dan zonder mijn betrokkenheid. Ik geef veel ruimte met verantwoordelijkheid. Daarmee stimuleer ik ook de potentie van mensen om mij heen. Natuurlijk is het dan ook weleens spannend hoe het ingevuld wordt. Maar meestal gaat dat heel erg goed en geniet ik des te meer.
Met welk onderdeel van je werk heb je moeite?
Ik volg de ontwikkelingen in de branche op de voet. Het gevoel bekruipt me soms weleens dat het niet snel genoeg gaat. Ik focus me vaak op die zaken waar ik zelf invloed op heb; ik weet ook dat dat het beste is, maar heb toch soms moeite dat er maar kleine stapjes voorwaarts worden gemaakt.
Waar ben je trots op?
Ik ben trots op het bedrijf dat we samen met onze collega’s hebben opgebouwd. We zijn gegroeid naar bijna honderd collega’s. Deze magie kan je alleen bereiken dankzij goede opdrachtgevers, maar ook door onze collega’s. We besteden veel aandacht aan het individu, iedereen is betrokken en past goed bij ons bedrijf.
Wie was in je loopbaan je belangrijkste leermeester?
Ik kan niet anders zeggen dat ik enorm geboft heb met de samenwerking die ik met mijn vader heb. Ik heb natuurlijk heel veel van hem geleerd. Niet alleen over het vak, maar ook over het ondernemen. We vullen elkaar heel goed aan. Ik weet dat hij meer aan mij moest wennen in het begin dan andersom. Maar dat dat het succes niet in de weg heeft gestaan, zegt genoeg. We waren beide alleen niet zover gekomen als gezamenlijk.
Wat zou je vandaag veranderen in de letselschadebranche als je kon?
Dat we vanaf dag 1 mensen met letsel voorthelpen. Nu doen we dat ‘indien…’. Het zou mooi zijn als ‘tenzij…’ de standaard wordt.
Wat is je favoriete vrijetijdsbesteding?
Mijn meest ontspannen bezigheid is om ná het sporten te socializen. Met een klein biertje (of twee).
Van welke muziek hou je?
Mijn muzieksmaak vliegt alle kanten op. Kan me ook niet gek genoeg. Opgegroeid met de 90’s, dat levert al heel wat bijzonders op. Nu met het wintersportseizoen voor de deur zet ik ook graag de Duitse Schlagers op om alvast goed in de stemming te komen. Maar ze worden bij mij thuis ook helemaal gek als bijvoorbeeld weer Franse Chansons uit de boxen komen.
Wat staat er bovenaan je bucketlist?
Ik heb geen bucketlist. Ik probeer in het hier en nu te genieten van leven; juist ook van de kleine dingen.