Stichting LANGZS publiceerde onlangs de zevende editie van het Zwartboek, met ditmaal een bijzondere aangelegenheid: het slachtoffer bestaat in het strafprocesrecht dit jaar 25 jaar. Na 25 jaar maakt LANGZS de balans op: welke rechten heeft het slachtoffer en hoe worden die rechten geëffectueerd?
Helaas heeft LANGZS moeten constateren dat er nog heel wat misstanden plaatsvinden in het strafproces bij onder meer de politie, het Openbaar Ministerie en de Rechtspraak. Daarom heeft LANGZS het Zwartboek ontwikkeld waarin allerlei misstanden zijn gebundeld, opdat het slachtofferrecht geen holle frase wordt.
Dat nog niet alles gaat, zoals het zou moeten, blijkt onder meer uit de volgende voorbeelden. Zo doet een slachtoffer van verkrachting in december 2017 aangifte en deze verneemt vervolgens jarenlang niets meer van het OM. In augustus 2019 krijgt het slachtoffer plotseling te horen dat de zaak wordt geseponeerd en wanneer de advocaat van het slachtoffer het dossier wil opvragen wordt dat niet verstrekt.
In een andere zaak waar sprake was van zware mishandeling werden meerdere grove fouten gemaakt door de rechtbank. Het slachtoffer werd voor aanvang van de zitting naar huis gestuurd omdat de rechtbank de zaakjes niet op orde had, tijdens de tweede poging bleek een filmploeg aanwezig waar het slachtoffer niet van op de hoogte was en geen toestemming voor had verleend, en het was zo druk in de zittingszaal dat de vader van het slachtoffer noodgedwongen naast de partner van de verdachte moest zitten. Tot overmaat van ramp bleek dat de vordering van het slachtoffer niet naar de verdachte was gestuurd, waardoor de zaak wéér vier maanden werd uitgesteld.
In de uitgave wordt het volgende geconcludeerd: het enkele bestaan van slachtofferrechten is onvoldoende, het slachtoffer dient die ook te kunnen effectueren. In de jubileumuitgave van het Zwartboek staan ook veel interviews met betrokkenen bij de ontwikkelingen in het strafrecht. Zij doen diverse suggesties voor verbeteringen. De belangrijkste is: maak het slachtoffer procespartij. Daarmee wordt uitgedrukt dat diens rechten net zo serieus zouden moeten worden genomen als de rechten van verdachten.
Gelukkig wordt door allerlei instanties hard gewerkt om de positie van het slachtoffer te verbeteren, waaronder door stichting LANGZS. Met dit Zwartboek kijkt LANGZS met een kritische blik naar de uitvoering van de reeds verworven rechten, met de hoop dat de desbetreffende instanties dat ook zullen doen. Alleen dan doet men écht recht aan het slachtoffer.
Bekijk de jubileumeditie van het Zwartboek hier.