In de media is de laatste tijd veel aandacht voor het feit dat letselschadezaken zo lang duren. Vaak komt dat door een te hoge werkdruk bij verzekeraars en schaderegelingsbureaus. Dat is voor het slachtoffer heel vervelend. Daardoor kan de indruk ontstaan dat iedere letselschadezaak zo snel mogelijk moet worden afgewikkeld. Natuurlijk is het wel belangrijk dat de verzekeraar actief reageert en handelt, maar dat betekent lang niet altijd dat de zaak zo snel mogelijk moet worden afgewikkeld.
Door mr. Lisette van den Muyzenberg-van Zoelen
De gevolgen van het letsel
Vaak beseft mijn cliënt in het begin nog niet hoeveel invloed zijn letsel op alle aspecten van zijn leven zal hebben. Ook weten de artsen nog niet in welke mate mijn cliënt zal herstellen. Zal hij in zijn eigen huis kunnen blijven wonen? Kan hij weer zijn eigen werk doen?
Een aantal jaren geleden werd ik gebeld door Luuk – zijn echte naam zal ik hier niet noemen. Luuk was een hele actieve man met naast zijn werk hobby’s als motorrijden, vliegvissen, mountainbiken, kamperen, klussen aan zijn huis en bonsaiboompjes kweken. Door een motorongeval was zijn rechter pols verbrijzeld en had hij zijn onderbeen moeten laten amputeren. Het ongeval was “al” acht weken geleden gebeurd en hij had inmiddels een onderbeenprothese. Het ging hem goed en hij wilde weer vooruitkijken.
Schade niet te snel afwikkelen
Luuk vroeg mij of ik zijn schade kon verhalen op de WAM-verzekering van de auto die hem had aangereden en of ik de zaak zo snel mogelijk afwikkelen. Hij had daarvoor zelfs al een bedrag in zijn hoofd. Omdat de auto op zijn weghelft had gereden, was mijn antwoord op de eerste vraag volmondig ja. De tweede vraag beantwoordde ik met nee. Dat had twee redenen:
- Als ik iets doe, doe ik het graag goed. Dus ik wilde eerst inschatten hoe groot de schade was voordat ik Luuk wilde adviseren of het bedrag wel redelijk was dat hij in zijn hoofd had. Daarvoor zijn allerlei onderzoeken nodig van deskundigen (medici, arbeidsdeskundige, rekenkundige). Het duurt nu eenmaal even voordat de uitkomsten daarvan bekend zijn.
- Als een letselschadezaak wordt afgewikkeld, ondertekenen beide partijen een vaststellingsovereenkomst. Dat is een contract waarin staat dat partijen het eens zijn geworden over de hoogte van de schade die de aansprakelijke partij vergoedt aan het slachtoffer. De zaak wordt daarmee definitief afgedaan. “Tegen finale kwijting” heet dat. Als de schade achteraf toch hoger is dan men bij het sluiten van de vaststellingsovereenkomst had afgesproken, kan het slachtoffer niet meer bij de aansprakelijke partij aankloppen om de extra schade alsnog vergoed te krijgen.
Medische eindsituatie
Gemiddeld duurt het twee jaar voordat er sprake is van een medische eindsituatie. Daarvan is sprake als artsen verwachten dat er geen verbetering of verslechtering meer zal optreden. Daarnaast moet natuurlijk ook duidelijk zijn of mijn cliënt nog in zijn eigen huis kan blijven wonen en of hij wel of niet weer kan werken en tegen welk inkomen. Bij ernstig blijvend letsel duurt de schade – het woord blijvend zegt het al – een leven lang. Dus pas als op alle facetten van het leven de gevolgen van het letsel vaststaan, kun je een inschatting maken van de schade.
De WAM-verzekeraar van de veroorzaker van het ongeval van Luuk erkende de aansprakelijkheid snel. Nog terwijl ik bezig was met het opvragen van medische informatie bij zijn artsen om het letsel te bewijzen, kreeg Luuk weer klachten aan zijn heup en bovenbeen. De breuken in zijn heup genazen niet goed. Er kwam een ontsteking bij. Na enkele operaties werd een jaar later ook zijn bovenbeen afgezet. Er volgde een zwaar revalidatietraject, waarvoor Luuk enkele maanden van huis verbleef. Luuk kreeg een totale beenprothese. Omdat die prothese regelmatig moest worden hersteld, vergoedde de WAM-verzekeraar op mijn verzoek ook een reservebeen. Luuk zat dan tijdens reparaties, die soms een paar weken duurden, niet zonder been. Voor de langere uitstapjes kreeg hij een rolstoel.
Aanpassing woning en tuin
De woning van Luuk moest worden aangepast met een traplift, een verhoogde toiletpot met greep en een aangepaste badkamer. Ook de tuin werd grondig aangepast: er werd een groter deel bestraat en de borders werden verhoogd, zodat hij daar vanuit zijn rolstoel bij kon. Zo kon hij toch blijven tuinieren en zijn bonsaiboompjes vertroetelen.
Verschillende beenprotheses
Nu zijn er beenprotheses in allerlei soorten en kwaliteiten. Het zal je niet verbazen dat de zorgverzekering niet alle soorten volledig vergoedt. In die tijd kwam er net een nieuw soort prothese op de markt, die computergestuurd was. Daardoor zou het onder andere mogelijk zijn om trappen te lopen, te rennen, te hurken en veel langere afstanden te lopen dan met een normale prothese. Die prothese was echter meer dan vijf maal zo duur als de standaard prothese. Toch vond ik de aansprakelijke verzekeraar bereid om die te vergoeden. Luuk was voor het ongeval immers een bijzonder actief buitenmens. Er is een regel die zegt dat de aansprakelijke partij het slachtoffer zoveel mogelijk moet terugbrengen in de situatie zonder ongeval. Met deze prothese zou Luuk weer dichter bij die situatie in de buurt komen. Het zou alleen wel enige tijd duren voordat die prothese, speciaal voor hem gemaakt, klaar zou zijn.
Helaas heeft Luuk deze prothese nooit mogen dragen. Op de stomp van zijn been ontstonden regelmatig steenpuisten. Door de druk van de koker van zijn prothese werden die kapot geduwd. Deeltjes daarvan zouden vervolgens in zijn bloedbaan kunnen komen en trombose kunnen veroorzaken. Dat zou Luuk fataal kunnen worden.
Aangepaste woning
Dat betekende dat Luuk het zoveel mogelijk zonder prothese moest stellen en dus veel meer zijn rolstoel moest gebruiken. In de rijtjeswoning waarin hij met zijn vrouw en kinderen woonde, was dat niet te doen. Samen met de schaderegelaar van de verzekeraar en onder begeleiding van een ergotherapeut/bouwkundige hebben we toen een gelijkvloerse bungalow uitgezocht. Deze is vervolgens helemaal aangepast aan de behoeften van Luuk, helemaal rolstoeltoegankelijk. Alle extra kosten en maandlasten ten opzichte van hun voormalige woning zijn vergoed door de aansprakelijke verzekeraar, net als het verlies arbeidsvermogen, de pensioenschade en het verlies zelfwerkzaamheid van Luuk.
Vakantiekosten
Mountainbiken, kamperen in een tentje en vliegvissen zou Luuk nooit meer kunnen. Voor Luuk was dat het ultieme gevoel van vrijheid, dat je nooit zult hebben als je vakantie viert in een huisje of hotel. Maar wel… met je eigen boot. We maakten een rekensom van de vakantiekosten die Luuk en zijn gezin maakten zonder het ongeval en van het hebben en onderhouden van een boot. Ook die extra kosten heeft de aansprakelijke verzekeraar netjes vergoed, mede dankzij de zeer betrokken schaderegelaar.
Uiteindelijk heb ik me bijna vijf jaar met deze zaak beziggehouden.
En Luuk? Luuk was blij dat hij de zaak niet gelijk al had afgewikkeld. Anders had hij al zijn schade bij lange na niet vergoed gekregen en zou zijn leven er heel anders hebben uitgezien.
(Bron: Bewust Letselschade Advocaten)