Op 31 oktober vond het derde Keukentafeloverleg van de Branchevereniging NLE plaats. Het concept is bedoeld om met een groep branchegenoten in een informele setting, namelijk letterlijk aan de keukentafel, onder het genot van lekker eten en drinken, verdiepend te kunnen praten over belangrijke onderwerpen. Een kleine twintig deelnemers, afkomstig uit de advocatuur, expertisebranche, verzekeraars, medische sector en de wetenschap, bogen zich samen over het thema ‘taal is zeg maar écht ons ding!’.

De NLE keukentafel

Een gezamenlijke conclusie was dat communicatie een voorname pijler is onder de letselschadepraktijk. Gelukkig is er binnen de meeste organisaties veel aandacht voor de kwaliteit van communicatie. Zo worden professionals aangemoedigd om te schrijven alsof ze aan het slachtoffer zelf schrijven. Ook nemen veel professionals direct aan het begin van een zaak contact op met de wederpartij, waarmee (hopelijk) meteen de goede toon is gezet. Persoonlijk contact wordt gezien als een bepalende factor.

De koks: Daan van Reenen en Maaike van den Berg

Jargon
Er zijn ook knelpunten. Bijvoorbeeld het jargon waarmee we ons bedienen. Een standaardaanhef als ‘tot ons wendde zich…’ schept bijvoorbeeld direct een afstand. Waarom doen we dat zo? Er zijn tal van voorbeelden waarbij taal wordt gebruikt om juist zo weinig mogelijk te zeggen, of als excuus om zo weinig mogelijk te hoeven doen. En het kan dienen als instrument van het toernooimodel, zonder enige intentie om samen tot een oplossing te komen.

In het algemeen herkennen de deelnemers zich in de stelling dat er in de branche veel wordt gepraat, maar te weinig wordt geluisterd. Ook is het zo dat mensen juist vanuit onzekerheid komen met harde standpunten. Dan nemen emoties de overhand en dreigt een zaak inhoudelijk te escaleren.

Het bestuur van de NLE: Mark van Dijk, Annemiek van Reenen ten Kate, Rolf van der Toorn, Martijn van Driel, Rini Withagen en Judith Dingemanse

Afstemming
Hoe kunnen we dit veranderen? Als suggestie werd genoemd het organiseren van gezamenlijke intervisiesessies, waarbij de professionals switchen van rol: hoe zou jij het vinden als je dit bericht krijgt? En hoe kan het beter? Er zou meer afstemming moeten zijn. Hoe kunnen we elkaar beter begrijpen? Ook zou het helpen als mensen elkaar beter zouden kennen en de kwaliteit van communicatie nog nadrukkelijker wordt behandeld in de opleiding.

Maar er zijn ook bedreigingen. Er is over en weer sprake van negatieve beeldvorming. Het kan daarnaast zijn dat medische rapporten een leidende rol spelen in een dossier, terwijl de medisch adviseur in kwestie het slachtoffer nog nooit heeft gezien of gesproken. Dat leidt tot emoties bij professionals die het lastig maken om constructief te communiceren.

De deelnemers spraken van een geslaagd en nuttig Keukentafeloverleg. Er was sprake van een prettige informele sfeer, waardoor het concept wederom z’n waarde bewees. Voor herhaling vatbaar!

(Bron: NLE)