In de 18e aflevering van LetselLab werd afgelopen donderdag gesproken over de aanbevelingen uit het WODC-onderzoek naar de kwaliteit van belangenbehartiging in letselschadezaken. Aan tafel bij presentator Tom van ’t Hek zaten advocaat en ASP-voorzitter Edwin Bosch, letselschade-expert en NLE-bestuurslid Lisa Sjaardema, innovatiemanager Mark van Dijk en advocaat Henriëtte Verdam. Wat in het WODC-rapport niet lukte, lukte bij LetselLab wel: er kwam een concrete oplossing op tafel waarmee het leeuwendeel van de problemen kunnen worden opgelost.

Lisa Sjaardema liet zich kritisch uit over het WODC-rapport: “Hoewel het een gedegen rapport is, waar veel werk in is gestoken, is het niet genoeg. De dingen die erin staan wisten we al en de handvatten die worden aangereikt waren er al.” Edwin Bosch is het daarmee eens: “Het is de onderzoekers niet gelukt om grip te krijgen op de ongereguleerden. Het onderzoek kwam voort uit een motie, waarin werd gevraagd onderzoek te doen naar kwalijke praktijken in de branche en hoe die kunnen worden tegengegaan. Die vraag is met dit rapport niet beantwoord.”

Henriëtte Verdam is milder gestemd: “Ook ik had graag stevigere conclusies gezien, maar ik zie wel een aantal bruikbare aanknopingspunten. Zeker voor verzekeraars die te maken krijgen met kwalijke praktijken.” Ook Mark van Dijk ziet het zo. “De wetenschappers hebben een toelichting gegeven op het rapport op het PPS-congres. Ik vond dat wel een heel genuanceerd verhaal. Het rapport gaat misschien niet zover als dat we hoopten, maar het geeft wel een aantal richtingen weer.”

Hoe kunnen slachtoffers beter worden beschermd tegen kwalijke praktijken? Lisa Sjaardema schetst het grootste probleem in de huidige praktijk: “Een gemiddeld slachtoffer heeft nog nooit gehoord van NKL, LSA of NLE. Dat is een probleem, want het slachtoffer moet weten bij wie ze aan het juiste adres zijn. Hier zou de overheid een rol in kunnen spelen, door beter bekend te maken welke keurmerken er zijn. Daarnaast zou het helpen als verzekeraars de slachtoffers in een vroeg stadium kunnen waarschuwen: let op, je hebt een belangenbehartiger gekozen die nergens bij is aangesloten.”

Edwin Bosch gaat nog een stap verder: “We zijn hier al 20 of 25 jaar met elkaar mee bezig. Het keurmerk is er, maar de ongereguleerden willen zich daar niet aan binden. Dus wij kunnen het als branche niet oplossen. Het probleem zit ‘m in het verdienmodel. Je kunt nu behoorlijke tarieven rekenen, ook als je onvoldoende deskundig bent. Terwijl het de insteek is van artikel 6:96 BW dat het om deskundige begeleiding moet gaan. Het zou verstandig zijn om het woord ‘deskundig’ in het artikel toe te voegen. In een Algemene Maatregel van Bestuur kun je opnemen wanneer er aan die deskundigheidseis is voldaan, namelijk als je bent aangesloten bij de LSA, het NIVRE of daarmee vergelijkbaar. Anders krijg je geen euro vergoed. Zo dwing je de ongereguleerden om zich aan te sluiten of anders met het vak te stoppen.”

Lisa Sjaardema: “Dit zou een begin van de oplossing kunnen zijn. Het zou kunnen dat ongereguleerden dan iets anders verzinnen, bijvoorbeeld no cure no pay. Maar veel van hen zullen uit de markt verdwijnen of de opleidingen gaan volgen.”

Mark van Dijk: “Als we als gehele branche deze oplossing ondersteunen, en we gaan met dit voorstel naar de overheid, dan zetten we met elkaar een grote stap.” Dat bevestigt ook Henriëtte Verdam. “We kunnen nog goed naar de details kijken, hoe de kwaliteitseisen worden omschreven.”

U kunt de LetselLab-uitzendingen hier terugkijken.