Fraude tast het vertrouwen dat partijen in elkaar hebben aan. Het schaadt ook de geloofwaardigheid van het letselschadeproces en zet de verzekeringssector onder druk. Daarom doen verzekeraars er alles aan om fraude zo effectief mogelijk te bestrijden. De zesde aflevering van LetselLab op 1 juni had als thema ‘Fraude; onrechtvaardig of onrechtmatig? Gespreksleider Tom van ’t Hek ging in gesprek met proces- en kwaliteitsmanager Yannick van Eijk (NN), advocaat Coen de Koning (Slot Letselschade) en toedrachtsonderzoeker Erwin Godding (OAN).
Yannick van Eijk heeft namens Nationale-Nederlanden veelvuldig te maken met fraudezaken: “Het komt sectorbreed veel voor. Cijfers van het Verbond van Verzekeraars laten zien dat zo’n 10% van alle schadeclaims, in de hele schadesector, frauduleus is. Vorig jaar spoorden verzekeraars voor 80 miljoen euro aan fraude op. Dus het is een wel serieus onderwerp”.
Indicatoren
Als een schadebehandelaar een vermoeden van fraude heeft, dan meldt die de zaak aan bij de afdeling Speciale Zaken. Daar wordt dan een onderzoek gestart. Van Eijk: “Verzekeraars werken met fraude indicatoren, vastgesteld door het Verbond. Die zijn opgesteld aan de hand van ervaringen uit het verleden en bieden handvatten om fraude beter te kunnen herkennen. Er is een informatieplicht, dus je moet de betrokkene zo spoedig mogelijk informeren over het onderzoek. Maar het onderzoeksbelang weegt ook mee, dus een verzekeraar kan er voor kiezen om dat pas achteraf te doen, om het onderzoek niet te schaden. Als de betrokkene wordt geïnformeerd, gaat dat vaak via de belangenbehartiger”.
Erwin Godding wordt veelvuldig als fraude-onderzoeker ingeschakeld door verzekeraars, als er onregelmatigheden zijn aangetroffen of er is een vermoeden van fraude. “Het kan zijn dat de opdracht is om technisch naar een ongevalsschade te kijken, of juist tactisch, door in gesprek te gaan met de betrokkene. Dat gaat dan altijd in overleg met de belangenbehartiger”.
Definitie fraude
Coen de Koning staat als advocaat letselschadeslachtoffers bij. Hij wil om te beginnen benadrukken dat er een verschil is tussen fraude en een vergissing. “Ik zie vaak dat mensen bloednerveus zijn voor een gesprek met een schaderegelaar en daarom misschien foute antwoorden geven. Of ze kunnen zich bepaalde informatie gewoon niet herinneren. Daar moet je rekening mee houden en er moet ruimte zijn om daar als cliënt op een normale manier op terug te kunnen komen”.
Daar is Van Eijk het mee eens. “Een foutje maakt nog geen fraude. Als je in een gesprek met een schaderegelaar bijvoorbeeld zegt dat je nooit eerder bepaalde klachten hebt gehad, en uit je medische gegevens blijkt dat dat wel het geval was, dan kan het natuurlijk dat je daar in het gesprek niet bij hebt stilgestaan. Dan is er sprake van een vergissing. Dus het is niet zo dat als je niet de waarheid vertelt, er altijd sprake is van fraude. Er moet daarvoor sprake zijn van opzettelijke misleiding van de verzekeraar”.
Grens
Coen de Koning daarover: “Als cliënten bewust de feiten verdraaien om de verzekeraar op te lichten, dan houdt het ook voor mij als slachtofferadvocaat wel op. Vanwege mijn geheimhoudingsplicht zal ik de verzekeraar niet informeren, maar je gaat dan wel met je cliënt in gesprek: ‘deze informatie moet écht op tafel komen’. Je moet die grens wel ergens trekken en ik ben geen advocaat geworden om mensen te helpen de boel te besodemieteren”.
LetselLab gemist? De afleveringen zijn hier terug te kijken.
Over LetselLab
LetselLab is een open online discussieprogramma over letselschade, gepresenteerd door Tom van ’t Hek, op initiatief van Studiecentrum Kerckebosch en Flyct Letselschade. De afleveringen worden opgenomen in de Kerckebosch-studio in Zeist. Bekijk hier het programma voor de komende afleveringen.