Vijf jaar na de aanslagen in Brussel en Zaventem sleept advocaat Nic Reynaert, die de explosie in de metro overleefde, de Belgische staat voor de rechter. De hulp aan de slachtoffers is volgens hem volstrekt onvoldoende. NRC publiceerde een interview met hem.
Op dinsdagochtend 22 maart 2016, om 9.02 uur om precies te zijn, stapt Nic Reynaert het Brusselse metrostation Merode binnen. Lijn vijf gaat naar het centraal station, waar een half uur later zijn trein vertrekt. Iets meer dan een uur ervoor is op vliegveld Zaventem, zo’n tien kilometer verderop, een zelfmoordaanslag geweest. De dan 32-jarige advocaat Reynaert woont in de Belgische hoofdstad, hij moet die dag naar het Hof van Beroep in Luik voor een zaak.
Hij zal er nooit aankomen: in de Europese wijk, bij station Maalbeek, brengt Khalid El Bakraoui om 9.11 uur een bom tot ontploffing in de wagon voor die waarin Reynaert zit. Hij ziet een flits, hoort een schelle, enorme knal. Hij krijgt een steekvlam in zijn gezicht, voelt bijtende rook in de longen. ‘We gaan eraan’, denkt Reynaert. Als hij uiteindelijk licht ziet en de trappen op kan strompelen, het metrostation uit, ziet hij dingen die nog altijd op zijn netvlies gebrand staan, maar waar hij inmiddels, vertelt hij, “liever niet meer over spreekt”. Twintig mensen en de dader komen die ochtend om het leven. In Zaventem vallen twaalf doden, plus de twee daders. Zeker driehonderd mensen raken gewond.
Vijf jaar later staat Nic Reynaert weer bij metrostation Merode voor zijn afspraak met NRC. De metro rijdt als vanouds, maar voor Reynaert zijn de aanslagen alles behalve voorbij. Eerder deze maand dagvaardde hij de Belgische staat, de Brusselse metro en verzekeringsmaatschappij Ethias wegens nalatigheid. “Ik heb hulp verzocht, en niet gekregen. We zijn nu vijf jaar verder, en nog steeds nergens. Niemand is correct geholpen. Slachtoffers zijn aan hun lot overgelaten.”
De procedures voor een schadevergoeding zijn volgens Reynaert doelbewust “nodeloos ingewikkeld”. Het wordt slachtoffers moeilijk gemaakt een vergoeding te krijgen, en de voorschotten waar de verzekeringsmaatschappijen mee kwamen zijn „niet in verhouding tot de geleden en continue schade”.
Maandag dient de inleidingszitting voor zijn zaak, die hierna vermoedelijk nog maanden in beslag zal nemen.
Lees het hele artikel hier.
Lees ook een interview met nabestaanden in NRC: ‘Als ik over hen praat ben ik blij. Dan bestaan ze’
(Bron: NRC)