In de VS is een schadevergoeding van 46 miljoen dollar uitgekeerd. Ondenkbaar in Nederland, “echte Amerikaanse praktijken.”
Je loopt door de HEMA/Primark/Decathlon/andere winkel en glijdt uit over een rookworst/kleerhanger/rondslingerende voetbalpomp/… die zonder jouw toedoen op de grond is gevallen en je breekt je been. Kan gebeuren. Had je in de VS gewoond, dan was er geen zorgverzekeringstelsel geweest en had je álle kosten, van letsel- tot materiele en immateriële kosten, kunnen verhalen op het bedrijf waar het gebeurde. Zo kan de schadeclaimteller aardig oplopen en is een schadevergoeding van een miljoentje of wat best plausibel. Of zelfs 46 miljoen dollar van IKEA, zoals gisteren bekend werd gemaakt, wanneer je kind van twee overlijdt door een kast die door een productiefout niet goed kon worden vastgezet en op hem terechtkwam.
Maatwerk
Zulke exorbitant hoge bedragen zullen niet gauw in Nederland, waar wel ‘een sociaal vangnet’ is, worden uitgekeerd, stelt Oscar van Elferen, woordvoerder van Verbond van Verzekeraars. „Loop je in een winkel en valt een tl-buis op je hoofd, dan kun je voor je letselschade je richten tot je eigen zorgverzekeraar.” Wanneer je vervolgens ook nog eens arbeidsongeschikt raakt en je inkomsten misloopt, dan kun je het bedrijf aansprakelijk stellen, dat hoogstwaarschijnlijk ‘bij de Achmea’s of Nationale Nederlanden van deze wereld’ een aansprakelijkheidsverzekering heeft afgesloten. „Bedrijven kunnen dat ook gewoon. Je zult begrijpen dat het wel even wat anders is dan bij particulieren en het niet gaat om standaardpolissen. Maatwerk is dat wel, hoor, want waar dek je je wel voor in en waarvoor niet. Dat zijn geen polisvoorwaarden op een enkel A4’tje… In het geval van IKEA waarschijnlijk nog wel dikker dan hun wintercatalogus!” Al denkt hij dat het woonwarenhuis zich internationaal heeft verzekerd. Van cruciaal belang, ook in Nederland, om je goed te laten verzekeren, beaamt Van Elferen, wat in het geval van grote winkelketens natuurlijk in ‘flinke premies’ resulteert. Maar hoe hoog, daarover kan hij, mededingingsrechtelijk, niets over loslaten.
Waar ligt de aansprakelijkheid, is de rode draad van het schadevergoedingsverhaal. Ze zijn bij hen op kantoor net de kerstboom aan het aftuigen, begint hij zijn voorbeeld. „Als de boom nou op jouw mobieltje zou vallen dat vervolgens kapot gaat, is het duidelijk waar de aansprakelijkheid ligt en wie een nieuwe telefoon gaat vergoeden.” Zij dus, en met een lach: „Je bent hier meteen aan het goede adres. Hoewel…” Hij denkt nu even hardop, „misschien ligt de aansprakelijkheid wel bij het bedrijf dat wij hebben ingehuurd om de boom af te tuigen, daarvoor moeten we het contract goed bekijken.” Deze twijfel geeft precies aan hoe precair de schadeclaim en -vergoedingswereld is, „ en je moet kunnen vaststellen dat er een causaal verband is.” Stel dat de piek in je oog valt en je instant blind wordt, is die causaliteit wel aangetoond en zijn de kosten van onder meer de aanpassingen van je huis en gederfde inkomsten voor de aansprakelijke partij, maar wanneer het om hoofdpijn zou gaan, terwijl je wel vaker last hebt van migraine, dan is het lastig de causaliteit vast te stellen. Dan komen er ook allemaal experts, bijvoorbeeld artsen, bij kijken, zo besluit hij, „en daardoor kunnen zaken helaas lang duren, tot frustratie van alle betrokken partijen.”
Belachelijk hoog
Echt belachelijk hoog! was de eerste reactie van Jos Keijsper van Letselschade Expertise Keijsper toen hij hoorde over de 46 miljoen dollar schadevergoeding. „Dat kan gelukkig nooit in Nederland gebeuren, simpelweg omdat onze wet dat niet toelaat.” Zou dat wel kunnen, dan zouden we dat als particulier snel voelen in onze portemonnee, „de premies van de diverse verzekeringspolissen gaan dan in rap tempo omhoog.” Sinds vier maanden zit Keijsper aan de andere kant van de tafel. Waar hij achttien jaar kortgezegd de belangen behartigde van verschillende verzekeringsmaatschappijen, maakt hij zich nu hard voor de slachtoffers. Een hele mooie carrièreswitch, vat hij het samen. ‘Een verzekeraar wil zo min mogelijk betalen, maar ik wil verhalen wat redelijk is.”
(Bron: Metro)