Wat een normale schooldag had moeten worden, werd de dag dat Angeline door een ongeval blijvend letsel opliep. Een actief sociaal leven kwam tot een abrupt einde en maakte plaats voor een isolement. Dankzij de begeleiding van RaNed kon ze, stap voor stap, weer deelnemen aan het verkeer. “Mijn begeleider hield goed in de gaten waar mijn grenzen lagen en ging daar nooit te ver overheen”.
Door Martijn van Driel
Angeline heeft een ongeluk gehad en heeft daar diverse klachten aan overgehouden, waaronder traumaklachten. “Ik had angst om naar buiten te gaan, dus ik zette geen voet meer buiten de deur. Toen de coronapandemie kwam, werd thuisblijven normaal, maar ik kon daarna het m’n oude leven niet oppakken. Voor het ongeval was ik heel actief. Ik voetbalde, speelde piano en zong in een bandje. Met m’n vriendinnen ging ik vaak uit in het weekend. Maar daaraan kwam na het ongeluk allemaal een einde. Ik durfde m’n huis niet meer uit.”
RaNed
Angeline wilde graag weer zo normaal mogelijk kunnen functioneren en bovendien haar rijbewijs halen. Ze zocht op Google naar hulp en kwam zo terecht bij RaNed. Deze herstelgerichte dienstverlener is gespecialiseerd in trauma- en herstelbegeleiding aan mensen die een ingrijpende gebeurtenis hebben meegemaakt, zoals een verkeersongeval. “Gelukkig wilde de verzekeraar van de veroorzaker van het ongeval de kosten vergoeden. Ik ben achteraf zo blij dat ik deze stap heb gezet.”
Nadat ze zich bij RaNed had gemeld, volgde een intake met RaNed-begeleider Ruud Melching. “Hij was meteen heel vriendelijk en open, ik voelde me daar heel prettig bij. Ik heb verteld wat er was gebeurd en met welke klachten ik kampte. Hij vertelde over de aanpak van RaNed en hoe we er stapsgewijs voor konden zorgen dat ik over mijn angstklachten heen kon komen. Dat hebben we uitgewerkt in een plan. Ik was enthousiast en wilde echt heel graag uit m’n isolement komen. We zijn toen meteen samen aan de slag gegaan.”
De begeleiding
Het plan dat Angeline en Ruud maakten, bestond uit wekelijkse sessies die erop gericht waren om haar weer in het verkeer te laten wennen. “Het begon heel simpel,” zegt Angeline. “We gingen samen een blokje om. Gewoon een wandeling, maar voor mij toen nog een heel spannende ervaring. Ruud checkte steeds hoe ik me voelde: ‘hoe gaat het nu? Kan je het nog aan?’. Als ik het eng vond, deden we een ademhalingsoefening. Daarna liet Ruud me dan zien dat de situatie niet zo spannend is dan wat ik er in m’n hoofd van maakte. Er was niets om bang voor te zijn. Na de eerste sessies kwam ik vaak doodmoe thuis en had ik veel informatie te verwerken.”
In het begin namen de klachten van Angeline niet af, maar zelfs toe. Ze kreeg weer veel nachtmerries en angstaanvallen. “Als ik thuiskwam merkte ik: ‘oei, dit was wel heftig’. Ruud stelde me dan gerust: dat is normaal. Hij heeft natuurlijk dagelijks te maken met verkeersslachtoffers en noemde voorbeelden van andere mensen die hij had geholpen om van hun verkeersangst af te komen. Hij legde uit dat als ik weer een normaal leven wilde leiden, ik de confrontatie moest aangaan met m’n angsten. Dat was niet gemakkelijk, maar mede door het enthousiasme van Ruud bleef ik gemotiveerd. Zeker toen ik na een paar weken echt ging merken dat het steeds beter ging. Ik werd rustiger en ging me beter voelen.”
In de auto
Een volgende fase van het traject was om Angeline te laten wennen aan het autorijden, want ze wilde graag haar rijbewijs halen. “Eerst zijn we in de auto gaan zitten en legde hij uit hoe alles werkte. Daarna ging hij rijden, terwijl ik ernaast zat. En vervolgens mocht ik rijden, op een parkeerplaats. In kleine stapjes, steeds met één of twee weken ertussen. Zo raakte ik langzaam gewend aan de auto. Ik ben nu zover dat ik aan rijlessen kan beginnen. Ook daar helpt Ruud me bij, door mijn rijinstructeur te vertellen over mijn achtergrond en de vorderingen die we samen hebben gemaakt. Zo weet de instructeur waar ze rekening mee kan houden en hoe zij ermee moet omgaan als ik bang word.”
Basis gelegd
Het begeleidingstraject van RaNed is kort geleden afgerond. Het duurde in totaal 25 weken. De klachten van Angeline zijn nog niet helemaal verdwenen, maar ze zijn wel veel minder geworden. “We hebben een basis gelegd. Ik durf weer naar buiten te gaan en naar de stad te gaan. Ik ben ook klaar om rijlessen te gaan oppakken. Fietsen doe ik waarschijnlijk nooit meer, dat vind ik veel te eng. Ik zou wel willen dat mijn angst helemaal verdwijnt, maar ik weet niet of dat haalbaar is. De toekomst zal het leren.”
Angeline weet ook dat ze moet oppassen dat ze niet terugvalt in haar oude patroon. “Soms voel ik me vrijer, maar dan juist weer veel slechter. Dan is het verleidelijk om weer langere tijd binnen te blijven. Ruud heeft erop gehamerd: ‘je moet nog wel stapjes blijven zetten. Als je dat niet doet, dan loop je het risico dat je terugzakt in je isolement en dan ben je weer terug bij af. Dat pak ik ook op. Ik maak dagelijks een wandeling of doe een boodschap. Ik heb soms nog wel nachtmerries, maar het is draaglijk.”
Progressie
Ze kijkt met een goed gevoel terug op de begeleiding van RaNed. “Zonder Ruud had ik deze vooruitgang niet kunnen behalen. Hij wist heel goed hoe hij mij kon helpen en hield daarbij mijn grenzen goed in de gaten. Hij ging daar nooit te ver overheen. Daarnaast was hij niet alleen heel begripvol maar ook altijd heel enthousiast. Je merkt dat hij z’n werk leuk vind en dat hij mij graag wilde helpen. Dat werkte aanstekelijk en motiverend. Als ik terugdenk aan toen we begonnen, hebben we enorme progressie geboekt. Ik heb daardoor veel van m’n verloren vrijheid terugveroverd en kan daarmee weer verder. Daar ben ik heel blij mee.”
Wil je meer informatie over de diensten van RaNed? Kijk dan hier.