Sinds haar auto-ongeluk achttien jaar geleden is Ingrid* volledig afgekeurd. In plaats van een riante schadevergoeding leeft ze echter al die tijd van een bijstandsuitkering. Ze doet haar verhaal in De Gelderlander, waaruit blijkt dat een verkeerde strategie van haar belangenbehartiger haar voorlopig de das omdoet. Een strafrechtelijke aangifte in een civiele zaak is een kansloze exercitie en levert een enorme vertraging op in de afwikkeling van de zaak.
Ingrid raakte in 2005 gehandicapt na een auto-ongeluk. Sindsdien kampt de Udense met veel verschillende klachten. Ze is vergeetachtig, loopt moeilijk en heeft uitval van haar vingers. Een voormalig neuroloog van het Nijmeegse CWZ-ziekenhuis concludeerde dat niet haar ongeluk, maar een spierziekte de oorzaak van haar arbeidsongeschiktheid zou zijn. De verzekeraar volgt het advies van de neuroloog en keert geen schadevergoeding uit.
Stichting Letselschade en gerechtigheid adviseert strafrechtelijke route
Op advies van de Stichting Letselschade en Gerechtigheid deed Ingrid begin 2022 aangifte tegen de neuroloog, het CWZ en zes andere betrokkenen van het ziekenhuis, wegens onder andere het toebrengen van zwaar lichamelijk en geestelijk letsel, oplichting en valsheid in geschrifte. Dat dat een kansloze exercitie was, is nu gebleken.
Het Openbaar Ministerie (OM) heeft nu namelijk geoordeeld dat er geen verdenkingen zijn van strafbare feiten. Een conflict over schadevergoedingen kan frustrerend en traumatisch zijn, schrijft het OM. Het is alleen niet te kwalificeren als mishandeling als bedoeld in het Wetboek van Strafrecht. En wat valsheid in geschrifte en oplichting betreft: volgens het OM was voor iedereen ‘volstrekt helder’ dat het onderzoek plaatsvond in een procedure voor letselschade. Als Ingrid het advies wil aanvechten, dan moet ze alsnog naar de civiele rechter, stelt het OM.
*De naam Ingrid is gefingeerd. Lees het hele artikel in De Gelderlander.