Een huisarts uit Oegstgeest postte vorige week op LinkedIn een bericht over een ‘letselschadeadvocaat’ die een verzoek om medische informatie van een cliënt afsloot met een maning om de informatie binnen twee weken toe te sturen, omdat anders zijn nota mogelijk niet zou worden voldaan. “Gekker moet het niet worden,” aldus de huisarts. Het leidde tot een interessante discussie van advocaten, experts en collega-huisartsen, met als klap op de vuurpijl een reactie van de betreffende belangenbehartiger: “Contacten met u hebben wij als dreigend ervaren.”

“Gekker moet het niet worden.” Zo begint de huisarts zijn LinkedIn-post. “Een letselschade advocaat die in onze vakantie een brief met verzoek om informatie over een patiënt stuurt, met als waarschuwing: ‘Indien de informatie niet binnen twee weken na ontvangst van deze brief wordt geleverd, behouden wij ons het recht voor om uw factuur voor het opstellen van deze brief niet te voldoen’. Mag ik niet op vakantie?” Het kantoor van de betreffende belangenbehartiger wordt bij naam genoemd, waaruit duidelijk wordt dat het niet om een advocaat gaat, maar om een expertisekantoor.

Geen advocaat
Een advocaat is er vervolgens als de kippen bij om de huisarts het onderscheid bij te brengen tussen een advocaat en een expert: “Dit is geen brief van een advocaat, want er werken geen advocaten.” De advocaat maakt duidelijk dat de bewuste brief wat hem betreft ook nooit van een advocaat zou kunnen komen: “(letselschade)advocaten zijn (anders dan regelaars) gedragsrechtelijk gehouden om in te staan voor de voldoening van dit soort kosten.”

Vervanging
De huisarts kan op veel bijval rekenen in zijn kritiek op de belangenbehartiger, maar sommigen hebben ook begrip voor de handelswijze van het expertisekantoor: “Jij mag op vakantie, geen enkel probleem. Echter, wil je svp wel voor vervanging zorgen indien je op vakantie gaat/bent? Het leven (bedrijfsleven) staat niet stil, op het moment jij op vakantie gaat of voornemens bent om te gaan.”

De huisarts reageert als door een wesp gestoken: “Ja natuurlijk, we trekken een blik zorgverleners open! Meer dan genoeg personeel. Heeft u ooit gehoord van het enorme tekort in de huisartsenzorg?” Ook een andere huisarts reageert emotioneel: “Denk even na. Ook in jouw vakantie worden mails niet beantwoord…. Dit soort dingen kan prima wachten tot na een vakantie. Dreigen met het niet betalen van een rekening slaat nergens op. Die brief beland bij mij dan in de prullenbak. (…) Dus… ga toch fietsen met zoek maar passende vervanging. Jij bent er 1 die het niet begrijpt.”

Lang wachten
Na een paar dagen volgt een reactie van de betrokken belangenbehartiger zelf, waarin hij uitlegt waarom de snelle beantwoording van een vraag om medische informatie noodzakelijk is: “Ik voel de noodzaak om hierop te reageren. Niemand belemmert u om op vakantie te gaan. Als professionals weten jullie ongetwijfeld dat een slachtoffer met letselschade sterk afhankelijk is van de informatie van specialisten. Cliënten moeten vaak wachten op voorschotbetalingen tot er een medisch advies is uitgebracht, waardoor juist het huisartsenjournaal zo van belang is. Daar komt nog bij dat we vaak situaties tegenkomen waarbij informatie wordt aangeleverd, zelfs een half jaar later, terwijl er geen informatie meer nodig is.”

Zeer dreigend
De belangenbehartiger laat het hier niet bij, maar uit ook kritiek op het gedrag van de huisarts: “Mijn collega’s hebben uw telefoongesprekken als zeer dreigend ervaren. Daarnaast vind ik het ongepast en onprofessioneel dat een huisarts details van deze kwestie openbaar plaatst op LinkedIn. Het zou netjes en passend zijn bij een professional om, alvorens dit zo openbaar te maken, dit te overleggen met de behandelaar.”

‘U bent zelf dreigend’
De huisarts herkent die kritiek duidelijk niet: “U schrijft ‘zeer dreigend’, collega’s’, ’telefoongesprekken’ in meervoud? Echter, ik heb slechts één collega gesproken en haar verteld dat ik zeer ontstemd was over uw brief. Mag dat met een beetje irritatie? Is dat dan meteen dreigend? Waarmee dreigend dan? Als er iemand dreigend is of doet, dan bent u dat zelf namelijk door te dreigen geen nota’s te betalen. Ik heb het gevoel dat u de wereld een beetje omdraait.”

En over het posten van de kwestie op LinkedIn: “Ik snap dat u een post op LinkedIn niet leuk vindt, maar het is niet persoonlijk. U kent mij niet, en ik ken u niet. Het is een brief van uw kantoor naar een zorgverlener. Een brief waarin gedreigd wordt geen nota’s te betalen. Als ik deze ‘policy’ van u niet publiekelijk mag delen, dan vraag ik mij af hoe de transparantie is van uw kantoor naar de buitenwereld. De vraag die ik daar bij heb, is: Wilt u dergelijke dreigpraktijken ‘onder de pet houden dan’, dan er eerlijk voor uit komen dat u zorgverleners onder druk zet? Dat vind ik dan nog zorgelijker. En dan een huisarts monddood maken omdat hij een publieke functie heeft!”

Lees de hele discussie op LinkedIn.