De waterkwaliteit in Nederland staat sterk onder druk. Ons grond- en oppervlaktewater bevat teveel meststoffen, bestrijdingsmiddelen, PFAS, medicijnresten, microplastics en andere schadelijke stoffen. Regelmatig eten van zelf gevangen vis wordt inmiddels afgeraden en zwemmen in open water kan leiden tot gezondheidsrisico’s. Zonder betere regulering en beter toezicht op de emissies van schadelijke stoffen, treedt blijvende schade op voor mens, dier en milieu. Dat is nu al het geval bij sommige gevaarlijke stoffen, zoals PFAS.
De Inspectie Leefomgeving en Transport (ILT) benadrukt in haar signaalrapport ‘Betere bescherming waterkwaliteit is noodzakelijk’ dat het stelsel van vergunningverlening, toezicht en handhaving moet worden verbeterd. Daarnaast moet de regelgeving meer gericht zijn op het beschermen van de waterkwaliteit. Deze maatregelen zijn essentieel om de uitdagingen rondom de waterkwaliteit aan te pakken.
Mattheus Wassenaar, inspecteur-generaal van de ILT: “De ILT heeft als toezichthouder een signalerende rol voor de veiligheid van de leefomgeving. Wij brengen dit signaalrapport onder de aandacht omdat de slechte waterkwaliteit een groot probleem is voor onze samenleving. Het is essentieel om grip te krijgen op de uitstoot van schadelijke stoffen in het milieu. Probleem is dat het water niet praat. Daarom moeten wíj het water een stem geven. Betere bescherming van schoon en veilig grond- en oppervlaktewater is essentieel.”
Het onderzoek toont aan dat er extra maatregelen onvermijdelijk zijn om de gezondheidsrisico’s te verminderen en de volksgezondheid beter te beschermen. Via de Rijn en Maas worden grote hoeveelheden PFAS aangevoerd. Meer zuivering en een (inter)nationale bronaanpak zijn cruciaal.