De Nederlandse staat is door elf organisaties gedagvaard omdat ze vinden dat de overheid te weinig doet om PFAS-vervuiling tegen te gaan en de volksgezondheid te beschermen. Advocaten Geert-Jan Knoops en Carry Knoops-Hamburger hebben met een team van juristen en wetenschappers in de afgelopen maanden aan de dagvaarding gewerkt, die is ingediend bij de rechtbank in Den Haag. “We doen dit niet alleen namens de elf organisaties, maar eigenlijk namens bijna achttien miljoen Nederlandse burgers.”

“De overheid heeft van alles toegezegd met betrekking tot het voorkomen van PFAS-verontreiniging en heeft ook erkend dat milieu en volksgezondheid worden geschaad”, legt Knoops uit aan EenVandaag. “Maar er gebeurt veel te weinig, terwijl de schadelijke gevolgen steeds duidelijker worden.” Er valt volgens hem geen tijd meer te verliezen: “De overheid heeft de plicht om de volksgezondheid te beschermen. Dat staat in onze grondwet en ook in het mensenrechtenverdrag van de EU.”

“We zijn onlangs nog bij het ministerie van Infrastructuur en Waterstaat geweest, maar daar werd niet duidelijk wat de overheid wil gaan doen”, vertelt Knoops. “We hebben achttien maatregelen voorgesteld”, vertelt de advocaat. “Dat zijn bijvoorbeeld gezondheidsonderzoeken, het in kaart brengen van vervuilde locaties en concrete maatregelen voor beroepsgroepen met extra risico, zoals de brandweer of militairen.”

Rechter grijpt vaker in
Volgens hem is er een bredere ontwikkeling gaande waarin de overheid via rechtszaken wordt gedwongen om haar wettelijke verantwoordelijkheid te nemen. De advocaat ziet dat de rechter de afgelopen 10 jaar meer bezig is met het ingrijpen bij de bescherming van het milieu en de mensenrechten eromheen.

Eén van de aangesloten organisaties is SchipholWatch. Voorzitter Blokhuizen heeft vertrouwen in de aangespannen rechtszaak, zegt hij tegen EenVandaag. “We geloven in de kracht van ons rechtsstelsel. Steeds opnieuw blijkt dat burgers niet kunnen rekenen op de politiek of de Staat voor de bescherming van hun leefomgeving en het milieu. Maar – vooral de Europese – wet- en regelgeving is heel duidelijk en biedt aanknopingspunten om de Staat te dwingen zich te houden aan die plicht tot bescherming.”