Een rode kaart krijgen omdat je een tegenstander op het voetbalveld een doodschop verkoopt, kan de dader veel geld kosten. Als het slachtoffer letsel heeft en bij de rechter een schadeclaim indient, wint het slachtoffer namelijk nagenoeg altijd.
Dat blijkt uit onderzoek van het Aansprakelijkheidsverzekering Informatie Centrum (AIC), dat aansprakelijkheidsverzekeringen met elkaar vergelijkt. Zij plozen alle rechtszaken uit die er de afgelopen veertien jaar zijn geweest tot en met augustus van dit jaar, waarbij een slachtoffer van een zware overtreding binnen de lijnen een schadeclaim indiende.
Veertien jaar geleden werd toenmalig Go Ahead Eagles-speler Niels Kokmeijer in elkaar geschopt door Sparta-speler Rachid Bouaouzan. Kokmeijer stapte naar de rechter en won. De jaren daarna spanden nog twaalf spelers een rechtszaak aan nadat zij een doodschop hadden gekregen en geblesseerd waren geraakt.
Opvallend was dat, sinds de zaak Kokmeijer, het slachtoffer altijd won als de tegenstander een rode kaart bleek te hebben gekregen. ,,De rechter ziet dat als bewijs voor opzet, dat zagen wij in uitspraken terug’’, zegt Simon den Hollander van het AIC. ,,Bij alle acht rechtszaken na Niels Kokmeijer waar de dader een directe rode kaart had gekregen, werd de schadeclaim toegewezen. Dat is echt opvallend. In alle uitspraken werden de spelregels ook aangehaald als reden.’’
8000 blessures
Maar ook viel het Den Hollander op dat het om zo weinig zaken ging. ,,We hebben in al die jaren slechts dertien van deze zaken kunnen vinden van een voetballer die na een zware overtreding een rechtszaak begon, ook als er géén rode kaart was gegeven. Jaarlijks zijn er geloof ik 8000 blessures door tackles. Daar zitten vast meer rode kaarten bij. Als je ziet dat je zo’n zaak altijd wint, verrast het mij hoe weinig slachtoffers naar de rechter stappen.’’
Eén keer won een slachtoffer zelfs een zaak waarin de schopper géén rode kaart had gekregen. De scheidsrechter en de dader behoorden in dat geval echter bij dezelfde club, waarschijnlijk de reden dat de doodschop door de vingers werd gezien. De enige zaak met letsel en een rode kaart die in hoger beroep werd verloren door het slachtoffer, was een incident van vóór de beruchte charge op Niels Kokmeijer.
Omdat tackles bij voetbal horen, zijn bikkelharde verdedigers, zwoegende middenvelders en woeste spitsen niet meteen vogelvrij als zij een overtreding begaan. Stevig spel en het risico op blessures horen erbij. Maar juist in geval van een rode kaart loopt een dader gevaar in de buidel te moeten tasten, omdat dan sprake is van opzettelijk geweld naar een tegenstander, concludeert Den Hollander.
Den Hollander begon zijn onderzoek na een zaak vorig jaar waarbij het slachtoffer bijna 9000 euro schadevergoeding wist te krijgen. Extra sneu voor de dader is dat de schade die hij moet betalen niet verzekerd is. ,,Want er is sprake van opzet’’, zegt Den Hollander. ,,Het kan na zo’n veroordeling trouwens nog verder oplopen voor de dader, als de verzekeraar van het slachtoffer óók besluit de schade te gaan verhalen bij de dader. Maar dat komt bij mijn weten nog zo goed als niet voor.’’
Uitzondering
Dat elke zaak toch altijd nog per geval bekeken wordt, blijkt uit een recente uitspraak in een civiele procedure (die pas na Den Hollanders onderzoek is gedaan) waarbij het slachtoffer geen schadevergoeding kreeg toegewezen. De rechter oordeelde hier dat het ‘niet om een vliegende tackle ging en de schopper de grond nog raakte’. Daarmee maakte de schop weer wél deel uit van het spel.
Bovendien kreeg de betreffende speler in eerste instantie geen rode kaart en ging het spel verder. De dader beweert ook dat de rode kaart die hij later alsnog zou hebben gekregen, niet aan hem was getoond. ,,Daarmee is de hele rode kaart in twijfel getrokken,” zegt Den Hollander, die deze zaak – al valt hij buiten zijn onderzoek – wel kent.
Abnormaal
Onderzoeker (en ook letselschade-advocaat) Arvin Kolder van de Rijksuniversiteit Groningen zegt desgevraagd dat het niet zo is dat ieder slachtoffer van een veel te harde tackle, nu maar naar de rechter moet stappen. ,,Want in de eerste plaats moet het slachtoffer maar zien aan te tonen wat er nu exact is voorgevallen. Dat is vaak al problematisch, vanwege vaak tegenstrijdige getuigenverklaringen. Vervolgens moet de overtreding zijn aan te merken als abnormaal gevaarlijk. Iets wat niet op een voetbalveld thuis hoort, anders beginnen veel advocaten er niet eens aan. Maar toch acht ik een stuk bewustwording in dit verband wél een goede zaak. Slachtoffers van zeer forse overtredingen hebben nu eenmaal rechten, terwijl veroorzakers van ernstig letsel niet overal mee moeten kunnen wegkomen.”
(Bron: AD)