Negentien vrouwen eisen een hoge schadevergoeding van de Staat voor de dwangarbeid die ze moesten verrichten bij de Zusters van de Goede Herder, zoals in Someren en Tilburg. Onder hen Mary Spitters uit Oosterhout, die april 1966 als ‘dwars kind’ uit huis werd geplaatst en opgenomen in klooster en internaat Witven in Someren. Tot april 1969 werd zij door de nonnen aan het werk gezet, onder meer bij de Bijenkorf in Eindhoven.

Twee jaar geleden kwam aan het licht dat 15.000 meisjes in Nederland onder dwang moesten werken in bijvoorbeeld wasserijen, strijkkamers en naaiateliers van de Zuster van de Goede Herder. Ook werden ze buiten het internaat aan het werk gezet, zoals Mary. Salaris van de Bijenkorf heeft ze nooit gezien. Dat ging rechtstreeks naar de nonnen.

Obstinaat
Thuis woonde ze samen met haar invalide moeder, zusje en oma die voor hun zorgde. En Mary was obstinaat, of in simpel Nederlands ‘dwars’. “Ik was gewoon aan het puberen. Maar er kwam bij ons altijd een priester over de vloer. Waarschijnlijk heeft hij van mijn moeder en oma gehoord dat ik onhandelbaar was en hij heeft de instanties ingeschakeld.”

Mary kan het zich nog goed herinneren: “Er kwam een voogdes, die kwam mij halen omdat ik ergens naartoe moest. Ik ben toen erg tekeer gegaan en heb mij opgesloten in de badkamer. Zij heeft toen de politie gebeld, die mij heeft afgevoerd naar Someren.”

Jeugdtrauma
Drie jaar lang leefde Mary onder het strenge regime van de nonnen. Hoewel ze ver van haar vriend – de Oosterhoutse muzikant Kaz Lux – is verwijderd en ze elkaar nauwelijks mogen zien, blijft de relatie bestaan. April 1969 mag Mary de nonnen in Someren verlaten. Ze raakt in verwachting en trouwt met haar geliefde. Door haar tijd in het internaat heeft ze een jeugdtrauma opgelopen.

De Amsterdamse advocaat Liesbeth Zegveld bereidt namens de negentien vrouwen een rechtszaak voor tegen de Staat en tegen de kloosterorde van de Goede Herder. Ze eisen erkenning van de misstanden, nabetaling van loon en compensatie voor de materiële en immateriële schade. “Per cliënt hebben we het al snel over tienduizenden euro’s”, licht Zegveld toe.

5000 euro
Minister Sander Dekker van Rechtsbescherming bood de slachtoffers een bedrag van 5000 euro. Maar dat is voor de vrouwen te weinig. “Sommige slachtoffers zijn dat geld direct weer kwijt, omdat het wordt verrekend met huurtoeslag of zorgtoeslag. Dus ze houden daar niks aan over”, licht Mary toe.

Maar het draait de slachtoffers niet zozeer om het geld. Ook bij Mary niet: “Het gaat erom dat het verhaal wordt verteld over wat voor onrecht ons door de nonnen en de Staat is aangedaan.”

Wanneer de rechtszaken dienen is nog niet bekend.

(Bron: Omroep Brabant)