Na mondkapjes is er nu een tekort aan handschoenen

De zorg kampt nog steeds met tekorten aan beschermende hulpmiddelen. Mondkapjes zijn er inmiddels genoeg, nu zijn het (wegwerp)handschoenen waar er te weinig van zijn. Zorgverleners, maar ook tandartsen en andere mensen in contactberoepen gebruiken er wekelijks miljoenen van, maar de import vanuit Azië komt moeizaam op gang.

Ruim een half miljard handschoenen heeft het Landelijk Consortium Hulpmiddelen (LCH) in bestelling bij fabrieken in voornamelijk Maleisië, ’s werelds grootste leverancier van medische handschoenen. Maar in de distributiecentra van het LCH liggen slechts een paar miljoen handschoenen op voorraad, amper genoeg voor een halve week. En dus staan handschoenen op rantsoen. Zorgorganisaties die tien dozen bestellen, krijgen er bijvoorbeeld maar twee.

“We kijken of een bestelling acceptabel is en leveren niet meer dan nodig is voor enkele weken”, erkende Alex van der Putten deze week tijdens een rondleiding in een distributiecentrum van het LCH. Van der Putten is verantwoordelijk voor logistiek en distributie van het consortium, dat is opgetuigd door het ministerie van volksgezondheid om de strijd tegen het coronavirus te ondersteunen. Voor bijna alle beschermingsmiddelen geldt inmiddels: er komt meer binnen bij het LCH dan er uitgaat naar de zorg. Behalve als het gaat om handschoenen.

Het tekort aan handschoenen is bekend bij het ministerie van volksgezondheid. Vooral vertegenwoordigers van koepels van de langdurige zorg, zoals thuis- en ouderenzorg, melden dat er onder hun leden een gebrek is aan handschoenen. Maar ook in ziekenhuizen of onder huisartsen kunnen tekorten voorkomen, bijvoorbeeld van grote maten die in Azië minder worden geproduceerd.

‘Zie maar aan al die handen te komen’
Het LCH kan bij producten als mondkapjes, teststaafjes, spatbrillen en zelfs beademingsmachines inmiddels rekenen op een razendsnel opgezette productie in Nederland. Maar voor handschoenen geldt dat niet. Daarvoor zijn zulke grote fabrieken nodig dat het opzetten van een productielijn in Nederland op korte termijn onhaalbaar is.

“Voor de productie van handschoenen heb je tienduizenden keramische handen nodig”, weet Addie Bouwman, die als expert medische hulpmiddelen fabrieken bezocht in Maleisië en China. “Die handen zet je op een gigantische lopende band en dompel je in een bad met latex of nitril. Zie maar aan al die handen te komen, in allerlei verschillende maten. En dan heb je ook nog miljoenen tonnen grondstoffen nodig.”

Intussen gaan veel handschoenen verloren voor de zorg omdat jan en alleman ze zijn gaan gebruiken: kappers, caissières, obers en ook mensen zonder speciale functie. Dat voegt niets toe, stellen bijvoorbeeld de Wereldgezondheidsorganisatie en het RIVM. Vaak en goed handen wassen werkt beter en als je niet heel regelmatig de handschoenen verwisselt, raken die zelf besmet.

Twintig miljoen handschoenen naar Nederland
Maar bij de persoonlijke verzorging van patiënten en cliënten zijn handschoenen essentieel. Die voorkomen dat een zorgverlener micro-organismen overdraagt van de ene op de andere patiënt, en andersom beschermt de handschoen zorgverleners die een wondje aan hun hand of vingers hebben. Ook bij contact met bijtende of irriterende stoffen of zalven is het gebruikelijk om handschoenen te dragen. Protocol is om na ieder contact het paar handschoenen weg te gooien.

Ook nu er veel minder coronapatiënten in ziekenhuizen liggen, blijft de handschoen een veelgebruikt beschermingsmiddel. Ter indicatie: het LCH schat de wekelijkse vraag naar handschoenen op ruim 6,3 miljoen stuks. Van hoogwaardige FFP-mondneusmaskers zijn er nu per week ‘maar’ 456.000 nodig. De vraag naar de simpelere chirurgische maskers schommelt rond de drie miljoen per week.

Het LCH hoopt komende week twintig miljoen handschoenen deze kant op te halen. Voor extra zekerheid vliegt het niet alleen naar Kuala Lumpur, maar ook naar Singapore.

(Bron: Trouw)