Bijna negen jaar na de botsing met een fietspaaltje op het donkere Dutmellapad in Son kampt Arie Donck (56) nog dagelijks met hoofdpijn. De gemeente moet opdraaien voor de gevolgen, meent hij. Donderdag dient een rechtszaak.
Aan zijn deelname aan de Nederlandse missie in Bosnië in 1992 en 1993 heeft militair Arie Donck een oorlogstrauma overgehouden. Maar chronische hoofdpijn had hij nooit, zegt hij. Tot die klap in de vroege ochtend van 11 februari 2011 op het donkere Dutmellapad in Son.
Verlichting ontbreekt
Omdat zijn vrouw de auto die dag nodig had, stapte hij op zijn mountainbike (‘met koplamp en achterlicht’) naar zijn werk op de legerplaats in Oirschot. De route is voor hem niet onbekend maar in het donker fietst hij er nooit. Vlakbij de blokhut gaat het daarom verschrikkelijk mis. Met een flinke vaart botst Donck op een vierkant rood paaltje dat hij niet heeft gezien. Het paaltje staat er om autoverkeer van het fietspad en uit de bossen te houden. Verlichting ontbreekt evenals andere waarschuwingen.
Gebroken nek
Even is de beroepsmilitair uit Son buiten bewustzijn. Versuft stapt hij weer op de fiets, keert huiswaarts en maakt zijn vrouw wakker. Zij schrikt en neemt hem mee naar het ziekenhuis waar artsen een gebroken nek, gebroken oogkas, een scheur in zijn schedel en een zware hersenschudding constateren. Acht weken ligt hij thuis op de bank. En zodra hij in staat is, alarmeert hij de gemeente Son en Breugel over de onveilige situatie op het donkere fietspad. Er gebeurt niks.
Grandioos
Maar als hij in 2015 dreigt met een rechtszaak omdat een letselschadeadvocaat hem wijst op zijn kansen, verandert de situatie frappant genoeg razendsnel. De parkeerplaats bij de blokhut verhuist, evenals het paaltje. Straatverlichting springt tegenwoordig aan als fietsers het begin van het fietspad en het paaltje naderen. ,,Het is grandioos geworden. Alleen had de gemeente dat iets eerder moeten doen.’’
Hoe hoog zijn schade is door het tragische ongeluk is, durft hij niet te zeggen. Door zijn oorlogstrauma is hij al voor een groot deel afgekeurd. “Maar ik heb nu ook nog 24 uur per dag hoofdpijn en dat heb ik nooit gehad.’’
Meer slachtoffers
Zijn mooie, dure mountainbike die weinig schade opliep, heeft hij nooit meer aangeraakt. “Ik heb er nooit meer op gefietst. Ik was er klaar mee.’’ Donck kan zich ook niet voorstellen dat hij de enige is geweest die een botsing heeft gehad met het paaltje, ook al vertelde de gemeente dat er niet meer klachten gemeld zijn. Hij hoopt dat zich meer slachtoffers melden.
Leugenaar
De gemeente heeft hem nooit serieus genomen, oordeelt hij. “Ze betwijfelen zelfs dat het ongeluk is gebeurd omdat er geen getuigen zijn geweest. Ik word weggezet als een leugenaar.’’
Donderdag gaat hij in zijn legeruniform naar de rechtbank in Eindhoven die zijn zaak tegen de gemeente behandelt. “Ze mogen weten dat ze niet met de eerste de beste te maken hebben.’’
De gemeente laat weten dat haar verzekeraar de schuld afwijst omdat in het bos obstakels verwacht mogen worden. Het paaltje contrasteerde bovendien met de omgeving en was volgens de verdediging voldoende zichtbaar.
Update 12-12
De rechter stelde Arie in het gelijk. Ze twijfelt niet aan het verhaal van het slachtoffer die volgens haar ook niet extreem onvoorzichtig is geweest. De ernst van het letsel bewijst het gevaar, zei ze.
Donck die door het ongeluk nog dagelijks kampt met hoofdpijn is blij dat de rechter zijn gelijk erkent. De schade die hij claimt valt mee, denkt zijn advocaat Frits Schirmeister. Het gaat vooral om smartengeld. Bedragen wilde hij niet noemen.
De situatie op het fietspad is inmiddels volledig veranderd. Het paaltje is verdwenen. Vele tientallen meters staat een nieuw paaltje, dicht bij de volledig en modern verlichte kruising met de Bestseweg (N620).
(Bron: Eindhovens Dagblad)