Laura Caroniti zoekt via Facebook naar de mensen en de hond die ze afgelopen zondag tegenkwam in het centrum van Groningen. De hond beet haar in haar been, de eigenaars liepen door alsof er niets gebeurd was.

,,Het doet heel veel pijn”, zegt Caroniti over de grote beurse plek met tandafdrukken aan de zijkant van haar knie. ,,En ik ben nu zelfs te bang om boodschappen te doen.”

Afgelopen zondag loopt Caroniti, van oorsprong Italiaanse, door de Oude Boteringestraat. Ze is op weg naar haar man en twee kinderen, die bij Zomerstad zijn op de Vismarkt. Een groepje mensen loopt haar over de stoep tegemoet, met een hond.

‘Ik schreeuwde van de pijn’
,,Ik heb er weinig verstand van, maar het leek een kruising tussen een Duitse herder en een ander ras. Hij zag er niet agressief uit, hij blafte of gromde niet.” Dan, zonder enige waarschuwing, vliegt het dier haar aan. De hond bijt Caroniti diep in haar been. De eigenaar – ,,een vrouw met kort haar in een geruite blouse” – trekt haar hond aan de lijn weg, maar laat Caroniti verder links liggen.

,,Ik schreeuwde van de pijn, ik vroeg die mensen om hulp, en om te blijven staan”, zegt Caroniti. ,,Ze gaven geen enkel antwoord. Ik was geschokt.” Ze probeert de groep te volgen, maar op haar gewonde been komt ze niet ver. ,,Maar één van de vrouwen in de groep draaide zich om. Ze riep iets tegen me in het Nederlands: het klonk als ‘nei nei’.”

Foto en oproep op Facebook
Caroniti maakt een foto van de groep die ze, samen met haar gewonde been, in een Facebookgroep voor expats in Groningen plaatst. ,,Als iemand deze mensen herkent, bel dan alsjeblieft de politie of de gemeente”, schrijft ze erbij. De Facebookpost komt voort uit frustratie, verklaart ze: ,,Omdat het niet eerlijk is wat ze deden. Ik hoefde geen geld van ze of zoiets, ik had hulp nodig. Ik was alleen en gewond.”

Wat de hondeneigenaar deed, is strafbaar, zegt politiewoordvoerder José van Gijssel. ,,Jij bent als eigenaar verantwoordelijk voor je hond. Als die iemand verwondt en je loopt erbij weg, is dat nalatigheid.” Hoe vaak iets dergelijks voorkomt, weet Van Gijssel niet. ,,We hebben er geen eenduidige cijfers over, omdat hondenbeten als verschillende delicten kunnen worden gemeld.” In dit geval was er sprake van nalatigheid, andere incidenten komen misschien onder ‘geweldpleging’ in het politiesysteem terecht. ,,Daarbij doet lang niet iedereen aangifte.”

‘Waarschijnlijk niet de eerste keer’
Caroniti vertelt dat ze dat wel gedaan heeft, bij het bureau aan de Korreweg. Ze bezocht ook de spoedeisende hulp, waar ze een tetanusprik kreeg en het advies om de wond een week lang in de gaten te houden. ,,Nu ben ik superbang”, zegt ze. Caroniti heeft geen idee of ze risico loopt op infecties of hondsdolheid – allemaal omdat de verantwoordelijke eigenaar geen woord tegen haar zei.

,,Ik vermoed dat het niet de eerste keer is dat die hond iemand gebeten heeft”, zegt Caroniti. ,,En dat de groep daarom gewoon doorliep. Laat je hond dan op z’n minst een muilkorf dragen.”

(Bron: Dagblad van het Noorden)