Yvonne Guijt (54) raakte 18 jaar geleden gehandicapt door een gasexplosie. Ze vecht nog altijd voor letselschade en waarschuwt de getroffen families van de gasexplosie in Den Haag voor een lange lijdensweg.

De gasexplosie in de Haagse Jan van der Heijdenstraat treft Yvonne Guijt ‘als een mokerslag’, zegt ze. “Als ervaringsdeskundige van een soortgelijke ramp in Amsterdam weet ik als geen ander wat de slachtoffers doormaken en wat hen nog te wachten staat. Door het delen van mijn ervaringen wil ik de slachtoffers waarschuwen zodat ze geen speelbal worden van verzekeraars en schadepartijen. En ze zo behoeden voor een lange lijdensweg.” Allerbelangrijkste advies: zoek zo snel mogelijk een persoonlijk begeleider om samen met hem of haar een goede advocaat te vinden die heeft bewezen voor zijn cliënt te staan en stel alle mogelijke partijen schriftelijk aansprakelijk voor alle materiële en immateriële schade.

Val
Maar eerst de klap die haar leven verwoestte en de val van grote hoogte die ze maakte op straat. “Mijn lichaam klapte dubbel en mijn hoofd knalde op de straatstenen. Ik voelde dat er iets knapte in mijn rug.” Even daarvoor waren er twee gasexplosies geweest in het gemeenschappelijke portiek van haar huurwoning in de Czaar Peterstraat. Het was destijds dagenlang landelijk nieuws. “Grote hoeveelheden gas waren vanuit een breuk in een gastransportleiding onder de openbare weg het pand ingestroomd,” vertelt Guijt. “Het gas is tot ontploffing gekomen onder het dak en in de kruipruimte van het pand. De kracht van de explosie was zo groot dat het dak 500 meter werd weggeblazen. De daaropvolgende brand zette het pand in lichterlaaie en verwoestte mijn woning op de tweede verdieping. Om aan het vuur te ontkomen, moest ik mijn huis via de regenpijp ontvluchten. De regenpijp brak af, waardoor ik van grote hoogte viel. Bij die val op straat heb ik letselschade opgelopen.”

Guijt brak haar rug, zat vijf maanden in de noodopvang terwijl ze nog moest herstellen van fysieke en psychische schade. Ze verloor haar baan in het onderwijs. Maar dat was pas het begin van een slopende en pijnlijke juridische nasleep waaraan nog steeds geen einde is gekomen. “Je bent heel kwetsbaar als je zoiets verschrikkelijks meemaakt en gewond zonder huis moet zien op te krabbelen. Het gaat bovendien om zaken waarmee je nog nooit te maken hebt gehad.”

Guijt is inmiddels toe aan advocaat nummer zes. Ze wijst erop dat er verschil is tussen onderzoek naar de ramp en onderzoek naar het letselschadeverhaal van de slachtoffers. “Het eerste gaat over materiële zaken, het andere over persoonlijke.” Zelf zit ze muurvast in een web van afschuiven van verantwoordelijkheden door de grote organisaties waarmee zij als individu te maken krijgt. Omdat niet duidelijk is wie er aansprakelijk is voor wat haar is overkomen, is er geen partij bij wie ze haar letselschade kan claimen.

Ramp
“Ook omdat men na de ramp de gasexplosiezaak en de letselschadezaak door elkaar heeft gehaald. Uit onderzoek naar de gasexplosie kwamen meerdere schadepartijen naar voren. De gasleverancier, de woonstichting, de gemeente en de staat stelden allen niet aansprakelijk te zijn.” Volgens Guijt is door de schadepartijen onderling de eindschade van de gasexplosie geregeld ‘op basis van geheime afspraken met uitsluiting van het vergoeden van letselschade’. Zij benadrukt hoe belangrijk onderzoek is naar die letselschade. “Als slachtoffer van een ramp verkeer je in een kwetsbare positie. Zorg dat daar geen misbruik van wordt gemaakt. Je ben volop bezig te overleven. Er komt zoveel op je af. Om uit het moeras te komen is het belangrijk je zaak in eigen hand te houden en ervoor te zorgen dat je geen speelbal wordt van de verzekeraars en de schadepartijen.”

Ze drukt de Haagse slachtoffers op het hart zich ‘nergens in te laten trekken’. “Zorg dat je je niks in de schoenen laat schuiven. Je bent een onschuldig slachtoffer.”

(Bron: AD)