“Als Victoria Vesta adviseur kom ik graag bij de mensen thuis.” Die zin is afkomstig uit een bekende tv-reclame uit de jaren ’90 met Johnny Kraaijkamp jr. in de hoofdrol. Hij begon altijd met die zin om vervolgens na het uitbrengen van een verzekeringsadvies zelf met zijn gestuntel ernstige schade te veroorzaken. Het eindigde dan altijd met de opmerking: “Gelukkig heb ik meer verstand van verzekeren.”
Door Bert Heida
Toen ik nog niet zo lang als schaderegelaar werkzaam was en bij slachtoffers op bezoek ging, gebruikte ik die eerste zin (enigszins aangepast) regelmatig als grapje om het ijs te breken. Dat heeft nu geen zin meer want de meesten herinneren zich de reclame niet meer en…
…opeens kom ik niet meer bij mensen thuis. Jarenlang bezocht ik de slachtoffers van letselschade thuis. Het was een van de sterke punten van Pals. Wij gingen meteen bij het slachtoffer langs. Iemand belde ons in verband met letsel door een verkeersongeval, een bedrijfsongeluk of een medische fout en wij stonden binnen een week op de stoep. Als slachtoffer overkomt je iets dat een enorme impact op je leven heeft. Zeer regelmatig is het het ergste dat iemand ooit heeft meegemaakt. Je leven staat op zijn kop en dan is het fijn als iemand persoonlijk aandacht aan jou komt geven. Iemand die weet wat er moet gebeuren en dat meteen met jou en je naaste(n) bespreekt. Geen afstandelijke advocaat of verzekeraar maar een echt mens die er voor jou is en dan opeens…
…hebben we een pandemie. Een lockdown! Kan ik niet meer – of alleen in uitzonderingsgevallen – op bezoek komen. Gaan de contacten vrijwel alleen nog telefonisch of met beeldbellen. Want we houden ons natuurlijk aan de maatregelen. Voor onszelf maar ook voor de slachtoffers waar we voor optreden. Dat gaat beter dan ik had verwacht. Vrijwel iedereen heeft er begrip voor. We zijn er inmiddels ook allemaal aan gewend geraakt. Onderwijs gaat online, het mondkapje hoort bij onze standaarduitrusting en vergaderen of cursussen doen steeds meer mensen via Teams of Zoom. Beeldbellen is de nieuwe standaard.
Toch blijft het onwennig. Na ruim 30 jaar van huisbezoeken ben ik gewend om alle indrukken van een huisbezoek te vertalen in een goed beeld van het slachtoffer, zijn of haar thuissituatie en sociale omstandigheden. Dat kan ik dan gebruiken in mijn overleg met de verzekeraar, in de onderhandelingen over de voortgang en de uiteindelijke schadeclaim. Als je mensen in hun thuissituatie mag ontmoeten – vaak in de aanwezigheid van een partner, kinderen en de onvermijdelijke huisdieren – heb je ook sneller een band. Er is sneller begrip en vertrouwen. Dat mis ik. Het menselijk contact. Net als zoveel andere mensen.
Ik zal eerlijk zijn. Op mijn leeftijd is al die technologie ook wel eens een probleem en soms niet zo snel onder de knie te krijgen. Uitnodigingen voor Teams lukt me inmiddels aardig. Maar als er dan door een slechte verbinding overgeschakeld moet worden naar een driegesprek per telefoon… Voor maart 2020 wist ik niet eens dat het bestond. Het zijn natuurlijk luxeproblemen voor mensen die hun baan kwijtraken, ziek worden of geliefden zijn verloren. Dagelijks worstelen allerlei personen en instanties met de gevolgen van corona. Dus ben ik blij dat ik niet in hun schoenen sta en blijf ik proberen om slachtoffers zo goed mogelijk bij te staan. “Gelukkig heb ik meer verstand van letselschade.”
(Bron: Pals Letselschade)