Door mr. Veeru Mewa, Beer Advocaten
18 januari 2019 was een bijzondere dag in mijn loopbaan als Amsterdamse letselschade-advocaat: mijn eerste zitting bij de Hoge Raad. Het betrof hier de procedure van slachtoffers en nabestaanden van het bloedbad dat Tristan van der Vlis op 9 april 2011 aanrichtte in winkelcentrum De Ridderhof in Alphen aan den Rijn. Hierbij kwamen 6 mensen te overlijden en raakten 16 mensen gewond. Van der Vlis kon legaal over vuurwapens beschikken, omdat hem door de politie een wapenvergunning was verleend. Beer advocaten staat een grote groep slachtoffers en nabestaanden bij.
Wapenvergunning ondanks psychische problemen
Deze procedure kent een lange geschiedenis. De rechtbank Den Haag heeft op 4 februari 2015 vonnis gewezen. Hoewel de politie volgens de rechtbank onrechtmatig heeft gehandeld door het verstrekken van een wapenvergunning, is zij volgens de rechtbank niet aansprakelijk voor de schade van de slachtoffers en nabestaanden. Voor meer informatie zie hier het vonnis.
Namens de slachtoffers en nabestaanden is vervolgens hoger beroep ingesteld. Op 27 maart 2018 heeft het gerechtshof Den Haag uitspraak gedaan. Het hof heeft de slachtoffers en nabestaanden in het gelijk gesteld en de politie op basis van het aansprakelijkheidsrecht veroordeeld tot vergoeding van de materiële en immateriële schade. Het hof acht de politie aansprakelijk omdat een wapenvergunning aan Van der Vlis werd verstrekt ondanks de psychische problemen die hij had.
De politie is van deze uitspraak in cassatie gegaan. Voor een historisch overzicht van de procedure klik hier.
Bij de ingang van het gebouw van de Hoge Raad, staat de tekst ‘UBI IUDICIA DEFICIUNT INCIPIT BELLUM’ te lezen. Deze tekst is van Hugo de Groot en betekent ‘Waar rechterlijke beslissingen tekort schieten, begint geweld’. Vervang het woord ‘rechterlijke’ hier door ‘politie’ en toepasselijker had deze tekst op die dag niet kunnen zijn.
Onverminderde strijd van cliënten
Toen wij door de bode naar de zittingszaal werden begeleid, bleek de zittingszaal vol te zitten met onze cliënten. Het was bijzonder om te zien dat de groep onverminderd strijdbaar is.
In overleg met onze cassatieadvocaat hebben wij een deel van het pleidooi voor onze rekening genomen: wij vonden het belangrijk niet alleen een juridisch-technisch pleidooi te houden, maar ook het verhaal van de slachtoffers te vertellen. Het team van Beer advocaten heeft enkele cliënten gevraagd of wij om die reden hun persoonlijke verhaal mochten gebruiken in ons pleidooi.
Zo hebben we de leden van de Hoge Raad bijvoorbeeld het verhaal van P. mogen vertellen. P. is geraakt door vier kogels van Van der Vlis. Twee kogels hebben zijn longen doorboord en zijn tot op de dag van vandaag in zijn borst aanwezig. Een kogel bevindt zich drie centimeter van het hart. P. moet eenmaal per kwartaal naar de radioloog om te bezien of deze kogel niet dichter in de buurt van het hart komt en gevaar oplevert. P. noemt het zelf een ‘tijdbom’ die tot dusverre niet tot ontploffing is gekomen.
Ook hebben we het verhaal van N. kunnen vertellen. N. was een Syrische dichter en journalist die tot de opstandelingen tegen het regime van president Assad behoorde. Hij streed in eigen land 20 jaar lang tegen dat regime en overleefde kogels en een bomaanslag. N. zocht in 2007 in Nederland een veilige haven. Voor zijn nabestaanden is het niet te verkroppen dat N. Assad heeft overleefd, maar in Nederland om het leven is gebracht door een psychiatrische patiënt met een wapenvergunning.
Erkenning en rechtvaardigheid
Na het pleidooi verzamelden de cliënten zich in de hal van het gebouw van de Hoge Raad. Daar kwamen niet alleen emoties, maar ook het gevoel van saamhorigheid naar boven. Hierdoor is deze bijzondere groep mensen in staat te blijven strijden voor erkenning en rechtvaardigheid.
Wij denken dat het ons is gelukt de Hoge Raad duidelijk te maken dat het arrest van het hof juist was en dat de politie geen wapenverlof aan Van der Vlis had mogen toekennen. Door cruciale fouten van de politie, was Van der Vlis in staat zijn misdaad te begaan. Voor de schade die daardoor is ontstaan, is de politie aansprakelijk.
(Bron: Beer Advocaten)