Een verkeersongeval kan je leven in één keer compleet veranderen. Dat heeft Esther eind september ervaren toen ze werd aangereden door een appende automobilist. “Wat ik mee wil geven is: rijd alsjeblieft altijd en overal zonder afleiding van je smartphone.”
Het zebrapad
Het zebrapad bij de oversteekplaats naar school: Esther en haar kinderen steken er dagelijks over. Ze heeft haar kinderen geleerd dat ze hier niet altijd automatisch voorrang krijgen en daar houd ze zelf ook rekening mee. Na een gezellige ouderavond op de school van haar oudste dochter loopt ze samen met haar partner door de regen naar huis. Bij het zebrapad aangekomen kijken ze naar links en naar rechts. En nog een keer. Maar bij het tweede gedeelte was daar uit het niets een auto – en die stopte niet op tijd. De bestuurder was afgeleid door haar smartphone.
Een enorme klap
Een enorme klapt volgt. Meters verderop eindigt Esther op het natte koude wegdek, met haar benen in een rare positie en haar onderrug tegen de vluchtheuvel. Ze voelt bloed over haar gezicht lopen en heeft enorme pijn aan haar achterhoofd. Toch voelt de situatie nog onwerkelijk.
Buurtbewoners schieten geschrokken te hulp. Door de bezorgde blikken van omwonenden wordt het Esther duidelijk dat het om een ernstig ongeluk gaat, al weet ze nog niet met welk letsel. Daarom wil ze heel graag haar dochter bellen om haar persoonlijk te vertellen over het ongeluk. “Ik wilde graag naar huis bellen om te vertellen wat er was gebeurd. Ik probeerde zoveel mogelijk te praten, wilde er alles aan doen om bij bewustzijn en helder te blijven.”
De schade opnemen
Na het moeilijke telefoontje probeert Esther op te staan, maar zonder succes. Hierdoor wordt ze nog angstiger over de schade die de klap heeft gerealiseerd. Wanneer de ambulancebroeders haar een nekkraag omdoen en stabiliseren, dringt tot haar door dat ze in een split-second verkeersslachtoffer geworden is. Met spoed wordt ze naar de trauma-afdeling van het UMC Utrecht gebracht. De schade liegt er niet om: een gebroken rug, onderbeen en scheenbeen, een verbrijzelde knie en een diepe wond in haar gezicht en achterhoofd. Na een MRI-scan blijkt dat er gelukkig geen sprake is van inwendige bloedingen of hoofdletsel, waar ze enorm dankbaar voor is.
Rij MONO
Dit verdrietige verhaal onderstreept hoe gevaarlijk het gebruiken van je smartphone tijdens het rijden is. Het ongeval ontstond doordat de automobilist appte tijdens het rijden. Hierdoor had de bestuurder het zebrapad en Esther niet in de gaten. Daarom roept Esther iedereen op om MONO te rijden, altijd.
Kijken naar de toekomst
De maanden na het ongeluk staan in het teken van pijnreductie, een operatie, rusten, ziekenhuisbezoeken en starten met revalideren. De verwachting is dat Esther negen maanden tot een jaar moet revalideren. Helaas is het niet zeker of ze volledig zal herstellen. Ook emotioneel staat haar en haar gezin daarom nog een pittige tijd voor de boeg. Desondanks ziet Esther de toekomst positief in. Ze is erg dankbaar voor hoe haar partner er voor haar is en dat zijn werkgever hem ruimte geeft om de situatie zo goed mogelijk te dragen.
Schrijven helpt Esther om te relativeren en verder te komen in het proces. Dit doet ze op haar blog ‘Mama is thuis’.
(Bron: VVN)