Het aantal bekeuringen voor te hard rijden en het aantal ingevorderde rijbewijzen is de afgelopen maand in Utrecht flink gestegen. Veel ‘coronaracers’ kunnen de verleiding niet weerstaan en trappen het gaspedaal flink in. “Wat we nu in een weekend aan bekeuringen uitdelen, halen we normaal in een maand binnen.”

Motoragent Dennis Schuring controleerde afgelopen weekend op verschillende wegen rondom Utrecht. In twee dagen tijd moest hij acht rijbewijzen in beslag nemen, omdat de bestuurders meer dan vijftig kilometer per uur te hard reden. Op een stuk weg waar 100 is toegestaan, flitste Schuring een automobilist die 210 reed. “Het is geen specifiek type automobilist, maar echt jan en alleman. We gaan niet achter iedereen aan die iets te hard rijdt, we pakken de excessen eruit. De bestuurders die asociaal rijgedrag vertonen en er een racebaan van maken.”

Wijkagenten in Oog in Al controleerden afgelopen week twee avonden op de Lessinglaan. In totaal werden 33 automobilisten op de bon geslingerd. Twee bestuurders kwamen ‘goed’ weg en mochten hun rijbewijs op het nippertje behouden. Zij reden 98 en 99 kilometer per uur, terwijl de maximale snelheid 50 is. Een bestuurder die vorige week werd betrapt op het rijden van 217 kilometer per uur terwijl 100 is toegestaan, sleurde een motoragent enkele meters mee toen hij weigerde zijn rijbewijs af te geven en gas gaf. 

Sterke stijging
Remy Douven, leidinggevende Bijzondere Verkeerstaken bij politie Midden-Nederland, ziet ook een sterke stijging in het aantal hardrijders. “Twee weken voor Pasen, toen zaten we ook al in de intelligente lockdown, zagen we ineens veel hardrijders. Wat we nu in een weekend aan bekeuringen uitdelen, halen we normaal in een maand binnen. Op een zondag hebben wij 14 rijbewijzen in beslag genomen. Dat is echt uitzonderlijk.”

Ook de landelijke cijfers liegen er niet om, aldus Rob Stomphorst van Veilig Verkeer Nederland. “In de week van 6 april heeft de landelijke politie 318 rijbewijzen ingevorderd. Vorig jaar kwam dat in dezelfde periode 200 keer voor. Met name op provinciale wegen werd het gaspedaal verder ingetrapt.”

Anonimiteitsgevoel
Volgens het Instituut voor Wetenschappelijk Onderzoek Verkeersveiligheid (SWOV) wordt het appèl om rekening te houden met anderen op een lege weg minder. “Minder fietsers op straat, geen spelende kinderen bijvoorbeeld. Maar ook het anonimiteitsgevoel kan in die situaties vergroot worden: ‘ik zie niemand, dus niemand ziet mij’”, aldus woordvoerder Patrick Rugebregt.

Douven denkt dat de toename door een aantal factoren komt. “Het is mooi weer, mensen zitten vanwege de coronamaatregelen thuis dus de verveling slaat toe, de wegen zijn leeg, het motorseizoen is gestart en de maximale snelheid is op de snelwegen verlaagd. Een paar jaar geleden analyseerden we dodelijke aanrijdingen. We vonden geen trend, maar wat ons wel opviel is dat als het mooi is en het is rustig op de weg, dat het dan eigenlijk het gevaarlijkst is. Alsof mensen denken dat ze dan niet op hoeven te letten. Maar dat is mijn gedachte.”

Onveiliger
Ver zit Douven er met zijn theorie niet naast, aldus verkeerspsycholoog Gerard Tertoolen. “Zodra de situatie veiliger wordt, zien we dat het rijgedrag van automobilisten juist onveiliger wordt. Is er veel verkeer op de weg, is de weg slecht of rammelt je oude kever, dan rij je voorzichtiger. Maar is het een goede weg, ligt de ruimte voor het grijpen en heb je een comfortabele, snelle auto, dan denken mensen dat het veiliger is en kunnen ze zich niet inhouden om het gaspedaal extra hard in te trappen.”

Volgens Tertoolen geven de lege wegen automobilisten een veiliger gevoel en is het daardoor voor hen aantrekkelijk om harder te rijden. “Coronaracers worden ze al genoemd. We verleggen onze grenzen, omdat we denken dat het veilig is.”

Maar waarom genieten veel automobilisten van het harde rijden? “We identificeren ons sterk met onze auto. Ons ego smelt ermee samen. Wat de auto doet, doe jij. We hebben de macht over de auto. De weg is net een jungle. We kunnen ons uitleven met de auto en het versterkt onze primitieve kant. Territorium, agressie, macht over een ander. Het geeft een kick. Kijk mij eens hardrijden, ik doe dat gewoon, dat idee. Maar het is levensgevaarlijk.”

(Bron: AD)