Het Belgische Fonds voor Medische Ongevallen (FMO) werd in 2010 opgericht om een alternatief te bieden voor ellenlange juridische procedures die slachtoffers van een medische fout in België moesten voeren om een schadevergoeding te krijgen. Het fonds zou laagdrempelig, snel en gratis zijn. Maar daar komt in de praktijk helaas nog te weinig van terecht, blijkt uit een rapportage van VRT.

Lees het hele artikel op VRT.be.

Volgens een kritisch onderzoeksrapport uit 2020 kent de organisatie tien jaar na de oprichting nog steeds veel uitvoeringsproblemen. Zo is er binnen de wettelijk gestelde termijn van zes maanden nog geen enkel advies uitgebracht. Slachtoffers moesten gemiddeld vier jaar wachten voordat ze hoorden of ze al dan niet in aanmerking kwamen voor een schadevergoeding. Er had zich een achterstand opgebouwd van een kleine tweeduizend zaken. En slechts één op de tien slachtoffers die een aanvraag deed, kreeg uiteindelijk een schadevergoeding. Miljoenen euro’s die waren begroot om als uitkering te dienen, werden jaarlijks teruggestort aan het Belgische Rijksinstituut voor Ziekte- en Invaliditeitsverzekering (RIZIV), terwijl de operationele kosten van het fonds dubbel zo hoog uitvielen als de totale schadevergoedingen aan slachtoffers. Dat moest verbeteren, was de conclusie.

Positieve cijfers
Naar aanleiding van het kritische rapport nam FMO maatregelen en die blijken op het eerste gezicht behoorlijk goed te hebben uitgewerkt. De werkvoorraad is dankzij een ingestelde werkgroep in twee jaar zo goed als gehalveerd tot 1.116 openstaande dossiers en is naar verwachting eind dit jaar geheel weggewerkt. Het aantal toegekende schadeuitkeringen is meer dan verdubbeld: in 2022 werd 22 procent van de aanvragen toegekend. In absolute zin betaalde het fonds in 2022 bijna 17 miljoen euro, ook een verdubbeling ten opzichte van 2020 (8,2 miljoen euro).

Negatieve ervaringen
Maar ondanks deze positieve resultaten laten deskundigen aan de Belgische omroep VRT nog steeds zeer kritische geluiden horen over FMO, zoals een advocaat die vaak slachtoffers van medische fouten vertegenwoordigt. “Ik merk geen enkele verbetering bij het fonds, niet qua organisatie, noch op vlak van doorstroming van informatie, communicatie, snelheid of inhoud. Zeker bij complexe dossiers, wanneer een schadevergoeding wordt betwist of met externe expertises, ben je vaak voor jaren aan het procederen.”

Een medisch deskundige: “Het fonds blinkt nog steeds uit in subjectieve, onvolledige en ontwijkende verslaggeving. Bij de adviezen lees ik geen kwaliteitsvolle argumenten gebaseerd op evidence-based medicine, maar men geeft de voorkeur aan het opvoeren van bepaalde professoren die verkondigen wat het fonds wil horen.”

Een chirurg komt bij VRT met een vernietigend oordeel over FMO: “Ik raad mijn patiënten nog steeds af om naar het fonds te gaan. Als ze ervoor kiezen om naar de rechtbank te stappen, hebben ze sneller een uitspraak en zal hun zaak correcter geëvalueerd worden.”

Voorbeelden van complexe dossiers bij FMO
De knelpunten rond de behandeling van complexe dossiers bij het Fonds Medische Ongevallen leidt geregeld tot rechtszaken van benadeelden tegen het Fonds. Op VRT.be staan daarvan een aantal voorbeelden beschreven.